مایع امنیوسی [ضربه‌گیر]
خداوند متعال در کتاب محکم خود می‌فرماید :
‚یَخلقکُمْ فی بُطوُنِ أُمَّهتِکُم خَلْقاً مِنْ بَعْدٍ خَلْقٍ فی ظلمتٍ ثَلثٍ ƒ
(زمر : 6)
«و او شما در شکم‌های در افتان در میان تاریکیهای سه‌گانه و آفرینش‌های پیاپی و جور وا جور می‌بخشد».
مفسرین این ظلمات را تفسیرهای متفاوت نموده‌اند، برخی گفته‌اند : ظلمت شکم و رحم و ظلمت پرده‌هایی است، که جنین را فرا گرفته است و عده‌ای نیز گفته‌اند : که جنین با سه پرده پوشانده شده است، و چه بسا از اعجاز علمی قرآن باشد.
در پرده واحدی به نام پرده آمنیوسی دقت می‌نمائیم، که این پرده [غشاء] که پردة باطنی از جهت جنین می‌باشد، که از هر طرف او را پوشانده است، و آن کیسه و پرده‌ای نازک و بسته شده می‌باشد و در این غشاء بسته شده مایعی به نام آمنیوسی وجود دارد که با رشد جنین افزایش می‌یابد و در ماه هفتم به یک لیتر و نیم می‌رسد، سپس به یک لیتر - اندکی قبل از ولادت - برمی‌گردد.
چه کسی باور می‌نماید که اگر این مایع نمی‌بود جنین، از مرگ حتمی نجات نمی‌یافت.
1- این مایع جنین را تغذیه می‌نماید، در آن مواد آلی، و قندی و املاح غیرآلی وجود دارد.
2- این مایع جنین را از صدمات حمایت می‌نماید؟ با مرکب‌های فضانوردی مقایسه شده است به طوری که میان کپسول فضانوردان و میان مرکب فضانوردی مایعی جهت گرفتن ضربه‌ها کار گذاشته شده است، مثلاً هرگاه جنین از این جهت دچار ضربه‌ای - مثلاً با 4 سانتی‌متر نیرو و توان – شود، مایع این نیرو را بر تمام سطح توزیع می‌نماید، و فشار را به نیم میلیمتر رساند، و تازه‌ترین روش برای گرفتن ضربه‌ها، اینکه میان شیء ضربه‌پذیر و محیط بیرونی مایعی وجود داشته باشد.
و نمونة این مایع در مغز نیز یافت می‌شود، به گونه‌ای که مغز نیز با مایعی که از آسیب‌پذیری مغز با ضربه‌ها جلوگیری می‌نماید پوشانده شده است، بلکه این مایع هر ضربه‌ای را هم هر چند بزرگ باشد دفع می‌نماید، و ماده امنیوسی جنین را از ضربه‌ها، سقوط و حرکات سخت که زن حامله به آن دچار می‌گردد حمایت می‌نماید، پس این مایع او چه ضربه‌ها و یا صدمات ممانعت به عمل آورده، و آن را بر تمام سطح جنین تقسیم می‌نماید، تا این که جنین متأثر نگردد.
3- این مایع اجازه حرکت سبک و آزاد به جنین می‌دهد، چون اجسامی که حرکاتشان در آب ظاهر گشته، از دیگر اجسام که در غیر آب باشند آسان‌تر حرکت می‌نمایند.
4- مایع مذکور مانند دستگاه تهویه می‌باشد، دارای دمای ثابت بوده و قابل کاهش و افزایش نمی‌یابد، هر اندازه جو بیرون سرد و یا گرم باشد، این مایع حرارت را برای جنین ثابت نگه داشته و او را بر رشد یاری می‌رساند.
5- این مایع جنین را از چسباندن به غشای آمنیوسی منع می‌نماید، و اگر به غشای مذکور بچسبد، جنین در خلق دارای مشکلاتی می‌گردد.
6- خود این مایع ولادت را آسان نموده، و بر لغزش و توسعه مکان‌هایی که جنین از آن می‌گذرد کمک می‌نماید.
7- این مایع چون قبل از جنین بیرون می‌ریزد مجرای (جنین) را پاک و ضدعفونی می‌نماید تا جنین به مسمومیّت و خفگی دچار نشود، تمام موارد مذکور از قبیل : پاک نمودن مجرا، تسهیل ولادت، ایجاد حرارت ثابت، تحقق حرکت آزاد خفیف، مصونیت جنین از ضربات و لگدها، قراردادن مایع آمنیوسی در داخل رحم و داخل پردة اول نشانه‌ای از نشانه‌های خداوند می‌باشد. و قرآن مراحل مذکور را به شیوة منظم ذکر نموده و می‌فرماید :
‚یَخلقکُمْ فی بُطوُنِ أُمَّهتِکُم خَلْقاً مِنْ بَعْدٍ خَلْقٍ فی ظلمتٍ ثَلثٍ لکم الله ربّکمƒ (زمر : 6)
او (خدا) آگاه به عالم شهاده و غیب می‌باشد، و او خالق آگاه و پروردگار کریم است. و قرآن می‌فرماید :
‚أیحسبُ الانسان اَن یترک شدیً* اَلَم یک نُطفهً مِنْ مَنیٍ یُمْنی* ثمَّ کانَ علقهً فخلقَ فسوی* فجعلَ منه الزوجینِ الذکّر والأنثی* الَیْسَ ذلکَ بقادِرٍ عَلی اَنْ یُحْییَ الْمَوْتیƒ[1] (قیامه : 36-40)
و در سوره عبس نیز می‌فرماید :
‚قُتِلَ الأِنْسانُ ما اَکْفَرُ* مِنْ ایِّ شیءٍ خَلَقَه* مِنْ نُطْفَهٍ خَلَقَه فَقَدَّرَه* ثُمَّ السَّبیلَ یَسَّرَه* ثُمَّ اماتَه فَاَقْبرَهُƒ[2] (عبس : 17-21)
[1]- آیا انسان می‌پندارد که او بیهوده به حال خود رها شود * آیا او نطفة ناچیزی از منی نیست که پرت و ریخته می‌گردد؟ سپس به صورت خون لخته و دلمه‌ای در آمده است، و خداوند او را آفرینش تازه‌ای بخشیده است، و بعد اندام او را نظم و سر و سامان داده است * و از او دو صنف‌تر و ماده را ساخته و پرداخته است * آیا چنین خدائی نمی‌تواند مردگان را زنده گرداند؟!
[2]- کشته باد انسان چه خدانشناس و ناسپاس است! خدا او را از چه چیزی می‌آفریند؟ او را از نطفه ناچیزی می‌آفریند و قوت و قدرت بدو می‌بخشد * سپس راه را برای او آسان می‌کند * و بعد او را می‌میراند و وارد گورش می‌گرداند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر