استدلال علمی قاعده (یحرم من الرضاعه مایحرم من النسب)
قرآن کریم [در سوره نساء] می‌فرماید :
‚حُرِّمَتْ عَلیکُم اُمَّهاتکُم وَ بَتاتُکُم وَ اَخواتَکُم وَ عَمّتکُم وَ خلتکُم وَ بَناتُ الأخِ و بَناتُ الاُختِ و أمَّهاتُکُم الَّتی أرْضَغنَکمْ و اَخَواتکُم مِنَ الرَّضاعَهِ وَ اُمَّهتُ نسائکُم وَ ربیئبکُم الَّتی فی حَجوُرَکُم مِنْ نسائکُم الّتی دخلتهم بهنَّ فاِنْ لَمْ تکونوا دَخَلَتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ علیکم و حَلئلُ أبْنائکُمُ الَّذینَ مِنْ إصْلِبکُم و اَنْ تَجْمَعُوا بین الأُختَینِ إلاّ ما قد سلفَ اِنَّ اللهَ کانَ غفوراً رَحیماً ƒ (نساء : 23)
از عائشه(رض) روایت شده است که گفت : عموی رضاعیم آمد اجازه خواست که وارد خانه شود به وی اجازه ندادم تا اینکه از پیامبر سؤال نمایم، پیامبر آمد و من از وی پرسیدم، فرمود : «او عمویت می‌باشد وی را اجازه دهید، عائشه می‌گوید : گفتم ای رسول خدا همانا زن مرا شیر داده است، و مرد مرا شیر نداده است، پیامبر فرمود : او عمویت می‌باشد، باید وارد شود عائشه می‌گوید همانا این جریان بعد از نزول حجاب بود، و عائشه گفت : هر آنچه از طریق نسب حرام شده است از طریق رضاعی نیز حرام می‌باشد».[1]
آیه و روایت فوق بیانگر این می‌باشند که رضاعت با شروط معروف آن پسر شیرخوار را پسر شیرده نموده، و او را نیز برادر شریکان شیری وی می‌نماید و خویشاوندی رضاعی ثابت و قابل انتقال است، در پرتو یافته‌های جدید که علم ژنتیک – که تازه‌ترین یافته‌های پزشکی می‌باشد – ذکر کرده است تأکید می‌ورزد که رضاعت برخی ژنها را از شیرده به شیرخوار انتقال می‌دهد.
و این خویشاوندی که پیامبر در سنت آنرا همچون نزدیکی و قرابت نسبی و قرآن نیز چنین قرار داده است، به سبب انتقال ژنها از شیر مادر [شیرده] به شیرخوار می‌باشد، این ژنها سلول‌های شیرخوار را شکافته، و با ژن‌های شیرخوار مخلوط شده و به وارثان وی نیز انتقال می‌یابند.
و طبیبان می‌گویند : شیر بر بیش از یک نوع سلول را در بر می‌گیرد، و دستگاه ژنتیکی شیرخوار ژن‌های ناآشنا را انتقال داده و چون خود نارس می‌باشد آنها را می‌پذیرد.
هرگاه زنی کودک را شیر دهد ژن‌های موجود در شیر او، سلول‌های جنین را شکافته ،و در آن جای می‌گیرند، و به دستگاه ژنتیکی وی می‌رسند، لذا پیامبر فرموده است : «یحرمُ منَ الرضاعهِ ما یحرمُ مِنَ الولاده».
پیامبر(ص) از هوی و نفس سخن نمی‌گوید، سخنان وی وحی است که به وی [تشریعی] الهام می‌گردد، پس هر آنچه که در قرآن و سنت صحیح می‌باشد، دارای اصل و پایه‌ای علمی است، و دانشمندان کنونی ژنتیک کشف نموده‌اند، که شیر تشکیل‌یافته از مجموعه‌ای سلول‌ها، بافت‌های جنین را به طرف ژن‌های اصلی شکافته، و در آن فرو می‌روند، و دستگاه ژنتیکی جنین هر چیز غریبی را تا جزئی از خود شود می‌پذیرد.
پس پیامبر وقتی که فرمود «یحرمُ منَ الرضاعهِ ما یحرمُ مِنَ الولاده»[2]، جز از طریق وحی و الهام از طرف خداوند آن را بر زبان نیاورد.
* * *
 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر