مسئله بیستم: کارهای ساحران و کاهنان را از جمله کرامات اولیاء محسوب نمودن

 

مسئله بیستم: کارهای ساحران و کاهنان را از جمله کرامات اولیاء محسوب نمودن

اعتقاد آن‌ها در مورد کارهای خارق عادت ساحران و امثال این‌ها این بود که آن را از کرامت صالحان می‌دانستند و آن را به انبیاء نسبت می‌دادند چنانکه آن را به سلیمان هم نسبت دادند.

شرح:

خارق عادت چیزهای خارج از توان انسان می‌باشد و تنها خداوند متعال قادر به انجام آن است. در صورت جاری شدن به دست پیامبری، به آن معجزه می‌گویند. چنانکه موسی عصا را تبدیل به اژدها نمود و عیسی کور مادرزاد و پیسی را شفا می‌داد و مردگان را به اذن الله زنده می‌کرد. و از آنچه خداوند از معجزات به محمد صل الله علیه و آله و سلم  عطا کرده که بزرگترین آن قرآن است؛ جملگی بشریت از انجام آن ناتوانند و تمام جن و انس از آوردن مانندش عاجزند.

اما اگر خارق عادت توسط بنده صالحی که مؤمن و متقی است تحقق یابد آن را کرامت می‌نامند و بر دست او جاری می‌گردد تا حجتی در دین و رفع حاجتی از مسلمین باشد چنانکه برای مریم روی داد. هنگامی که زکریا  علیه السلام  به محراب عبادتش وارد شد غذای آماده‌ای را نزد او یافت در حالی که مریم علیها السلام خود را برای عبادت فارغ کرده بود و آنجا مکان عبادت او بود. و یا آن خواب طولانی که برای اصحاب کهف روی داد چنانکه در این مدت جسمشان سالم ماند و خللی به حیاتشان وارد نگشت. اما چیزی که شبیه خارق عادت است و بر دست کافران جاری می‌شود و از جمله کارهای شیطانی است که در آن مکر و خدعه و تخیل موجود است و یا کارهایی است که توسط شیاطین انجام می‌گیرد و به خاطر به فساد کشاندن عقیدۀ انسان‌ها و ضرر رساندن به آن‌ها به خدمتشان در می‌آیند؛ این‌ها را نمی‌توان کرامت نام نهاد. چنانکه فردی فاسق و گنهکار در هوا پرواز و یا بر آب راه برود این اعمال کار شیطان است و به خاطر کفریاتی که انجام می‌دهند و شرکیاتی که مرتکب می‌گردند شیاطین به خدمتشان در آمده آن‌ها در هوا پرواز و بر روی آب راه می‌روند.

آنچه توسط این انسان‌های فاجر و فاسق از انواع شعبده بازی و شرکیات صورت می‌گیرد از جمله کارهای شیطان‌هاست که در آن مرتکب حیله‌ها می‌شوند و وارد انسان‌ها شده و باعث انجام کارهایی می‌گردد و این چیزی است که در بین خویش آن را می‌آموزند. همچنان که سحر را نیز یاد می‌گیرند و این کارها را نمی‌توان به پیامبران و پیروان آن‌ها نسبت داد. به همین خاطر هنگامی که یهودی‌ها سحر را به سلیمان علیه السلام  نسبت می‌دهند خداوند سخنشان را رد می‌کند؛ زیرا سحر کفر است و انجام آن لایق به انبیاء نیست و سلیمان نیز از جمله انبیاء می‌باشد.