مسائل صد و سوم، صد و چهارم، صد و پنجم، صد و ششم، صد و هفتم و صد و هشتم: به اصول ایمان کافر بودند
به ملائکه، رسولان و کتاب‌های آسمانی کافر بودند و از هر آنچه از طرف خداوند آمده بود اعراض می‌کردند، به روز آخرت کافر و دیدار پروردگار را تکذیب می‌کردند.
شرح:
همه این مسائل از جمله امور جاهلی است. آن‌ها به کتاب‌ها و رسولان پروردگار، ملائکه، روز آخرت و دیدار پروردگار ایمان نداشتند چون این امور جزو مسائل غیبی بود و آن‌ها به غیب ایمان نداشتند و تنها کسانی به این مسائل ایمان می‌آورند که غیب را باور داشته باشند. بنابراین آن‌ها به ملائکه، کتاب‌ها، رسولان و روز آخرت کافر بودند به همین دلیل است که خداوند متعال ایمانداران به غیب را در اول سورۀ بقره مورد مدح و ثنا قرار می‌دهد و می‌فرماید: ﴿...هُدٗى لِّلۡمُتَّقِينَ 2 ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡغَيۡبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ ٣﴾ [البقرة: 2-3].
«قرآن برای اهل تقوا هدایت است آنانی که به غیب ایمان می‌آورند و نماز به پا می‌دارند». ایمان به الله، ملائکه، کتاب‌ها، وحی و روز قیامت همگی داخل در مفهوم ایمان به غیب هستند در حالی که جاهلیت به غیب ایمان نداشت به همین دلیل به آن کافر بودند و به ملاقات پروردگار و روز قیامت کفر می‌ورزیدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر