دشمنی با اهل سنت امر تازهای نیست بلكه ریشه بسیار طولانی دارد حتی به قرن اول میرسد، یعنی باخود صحابه پیامبرص كه شیعه معتقد است همه آنان از دائره اسلام خارجند! بجزسه نفر كه ثقة الاسلام كلینی در كتاب كافی خود آنها را استثناء كرده است چنانكه میفرماید: همه مردم بعد از پیامبرص مرتد شدند بجزسه نفر، مقداد بن اسود، سلمان فارسی و ابوذرغفاری. [روضة الكافی: 8/246]. حال این چه معمایی است, بنا به قول شهید مولانا محمد عمر سربازی آیا این قابل حل میباشد كه امروزه در دانشگاهها و حوزههای اسلامی ضریب قبولی حدود 70 تا 90 درصد میباشد, آنگاه مكتب رسول اللهص فقط 3 شاگرد را بعد از 23 سال نبوت به جامعه تحویل داده است!!! ؟! یعنی دستاورد پیامبرص در تمام بیست و سه سال زندگی رسالت و دعوت فقط همین سه نفر بوده است؟ چرا پیامبر عظیم الشان اسلام ص باچنین مشكلی مواجه شدند؟! اگر از یهود بپرسند كه در دین شما بهترین افراد پس از پیامبر شما چه كسانی هستند خواهند گفت: یاران حضرت موسی u، نصاری خواهند گفت: حواریون حضرت عیسی u، ولی اگر از شیعیان بپرسند كه بدترین افراد در دین شما پس از پیامبرص چه كسانی هستند؟ خواهند گفت: اصحاب پیامبرص براستی من از این معما سردر نمیآورم، بزرگترین اصحاب پیامبرص كه در واقع دین را پس از رحلت ایشان نه تنها حفاظت كه از آن دفاع كردند و آن را تا اقصی نقاط جهان رساندند، مورد بدترین حملهها قرار گرفتهاند.حتی همسران پیامبر ص كه اهل بیت درجه اول ایشان هستند و طبق فرمان الهی مادران ﴿وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡ﴾ [الأحزاب: 6]. از توهین و ناسزا محفوظ نمانده اند، لذا در دعای معروف تشیع كه بنام «دعای صنمی قریش» شهرت دارد و دركتب معتبرایشان از قبیل بحار الانوار و مفتاح كفعمی و غیره درج گردیده چنین آمده است «اللهم العن صنمى قريش وجبتيهما وطاغوتيهما وابنتيهما» كه منظوراز دوصنم قریش و دو جبّت و دو طاغوت ابوبكر و عمر ب پدر زنان پیامبر ص و منظور از ابنتبهما عائشه و حفصه -سلام الله علیهم اجمعین- همسران پیامبرص هستند. از حمزه بن محمد طیار نقل شده كه فرمود: در مجلس امام صادق u بودیم كه صحبت از محمد پسر ابوبكر بمیان آمد فرمودند: «خدایش رحمت كند»، روزی خطاب به امیر المؤمنین u فرمود: «دستتان را بدهید كه با شما بیعت كنم»، پرسیدند: مگر بیعت نكردهای؟ فرمود: چرا بیعت كردهام ولی برای امر دیگری میخواهم بیعت كنم، امیرالمؤمنین دستشان را دراز كردند، محمد دست حضرت امیر را گرفت و فرمود: «أشهد انك امام مفترض طاعته وأن أبي فى النار» «گواهی میدهم كه شما امام واجب الاطاعت هستی و پدرم در دوزخ است». [رجال كشی: ص/61]. از شعیب نقل گردیده كه امام صادق u فرمودند: هیچ خانوادهای نیست مگر اینكه در آنها شخص نجیبی از خودشان وجود دارد، و نجیب ترین شخص از بدترین خانواد، محمد بن ابوبكر است. [رجال كشی: ص/61]. علاوه برآن این واقعیت را حد أقل ما ایرانیان میدانیم كه در شهر كاشان زیارتی است كه به نام بابا شجاع شهرت دارد و بسیاری از مردم از دور و نزدیک برای دیدن این زیارت میآیند، تقریبا چیزی شبیه قبر سرباز گمنامی است كه در بعضی كشورهای غربی وجود دارد این قبرخیالی گویا قبر ابولؤلؤ مجوسی قاتل عمر بن خطاب t است، بر درو دیواراین زیارت كلماتی از قبیل مرگ بر ابوبكر مرگ بر عمر مرگ بر عثمان را میتوانید مشاهده كنید.
كلینی از امام باقر u روایت میكند كه فرمودند: شیخین - ابوبكر و عمر ب- در حالی از دنیا رفتند كه آنچه با امیرالمؤمنین كرده بودند بیاد نیاوردند و از آن توبه ننمودند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم برآنان باد. [روضة الكافی: 8/246]. و اما عثمان بن عفان كه دو دختر پیامبر ص را به همسری گرفته بود، از علی بن یونس بیاضی روایت است كه: عثمان نامرد بود كه با او بازی میشد. [الصراط الـمستقیم: 2/30]. اما عائشه ل همسر پیامبر ص كه چند آیه از سوره نور در إثبات پاكدامنی ایشان نازل شد، ابن رجب البرسی میگوید: «عائشه چهل دینار از خیانت جمع كرده بود». [مشارف انوار الیقین: ص/86] سؤال اینجاست كه اگر خلفای سه گانه دارای چنین صفاتی بودند، پس چرا امیرالمؤمنین u با آنان بیعت كرد، و چرا در تمام مدت خلافت آنان به عنوان یک وزیر مشاور با آنان همكاری كرد، آیا از آنان میترسید. آیا این عمل او مخالف دستور الهی نیست؟ ﴿وَتَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡبِرِّ وَٱلتَّقۡوَىٰۖ وَلَا تَعَاوَنُواْ عَلَى ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡعُدۡوَٰنِ﴾ [المائدة: 2]. «و یکدیگر را بر انجام کارهای خیر و پرهیزکاری یاری نمایید، و یکدیگر را بر گناه و تجاوز یاری ندهید».
آیا این كار حضرت تعاون با اثم و عدوان نیست؟ و چرا دخترش ام كلثوم را به ازدواج عمر t داد در حالی كه عمر t چنین بیماریای داشت، یا اینكه امیرالمؤمنین از این بیماری عمر t اطلاع نداشت اما نعمت الله جزائری اطلاع پیدا كرد!؟. فقط اندكی فكر و تأمل لازم است، مسأله بسیای روشن است بشرطیكه كسی بخواهد از عقل كار بگیرد.
كلینی حدیث نقل میكند كه: جز شیعیان ما همه مردم نطفه زنا هستند. [روضة الكافي: 8/135] .به همین علت است كه علمای تشیع خون و مال سنیها را مباح دانستهاند. از داود ابن فرقد روایت است كه گفت خدمت امام صادق u عرض كردم كه نظر شما در باره كشتن ناصبی چیست؟ فرمودند: حلال الدم است، ولی میترسم به تو ضرری برسانند، اگر بتوانی او را زیر دیوار كنی یا در آب غرق كنی كه بر علیه تو گواهی ندهد این كار را بكن. [وسائل الشيعة: 18/463، بحار الأنوار: 27/231].
خلاصه این بخش را با مطلبی جامع و مهم از نعمت الله جزائری درباره حكم نواصب بپایان میبرم، كه میگوید: آنها به اجماع علمای شیعه امامی كافر و نجس هستند و از یهود و نصاری بدترند، از علامات ناصبی این است كه غیر علی را در امامت بر او مقدم دارد. [الأنوار النعمانية: ص/206-207].
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر