سُورَةُ الغَاشِيَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡغَٰشِيَةِ ١ وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ خَٰشِعَةٌ ٢ عَامِلَةٞ نَّاصِبَةٞ ٣ تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِيَةٗ ٤ تُسۡقَىٰ مِنۡ عَيۡنٍ ءَانِيَةٖ ٥ لَّيۡسَ لَهُمۡ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٖ ٦ لَّا يُسۡمِنُ وَلَا يُغۡنِي مِن جُوعٖ ٧ وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاعِمَةٞ ٨ لِّسَعۡيِهَا رَاضِيَةٞ ٩ فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ ١٠ لَّا تَسۡمَعُ فِيهَا لَٰغِيَةٗ ١١ فِيهَا عَيۡنٞ جَارِيَةٞ ١٢ فِيهَا سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ ١٣ وَأَكۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ ١٤ وَنَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ ١٥ وَزَرَابِيُّ مَبۡثُوثَةٌ ١٦ أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى ٱلۡإِبِلِ كَيۡفَ خُلِقَتۡ ١٧ وَإِلَى ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ رُفِعَتۡ ١٨ وَإِلَى ٱلۡجِبَالِ كَيۡفَ نُصِبَتۡ ١٩ وَإِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَيۡفَ سُطِحَتۡ ٢٠ فَذَكِّرۡ إِنَّمَآ أَنتَ مُذَكِّرٞ ٢١ لَّسۡتَ عَلَيۡهِم بِمُصَيۡطِرٍ ٢٢ إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ٢٣ فَيُعَذِّبُهُ ٱللَّهُ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَكۡبَرَ ٢٤ إِنَّ إِلَيۡنَآ إِيَابَهُمۡ ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا حِسَابَهُم ٢٦

 

 

سوره غاشيه

 

به نام خداوند بخشندة مهربان

 

آیا خبر حادثه فراگیر به تو رسیده است. ﴿1﴾ چهره‌هایی در آن روز خوار خواهند بود. ﴿2﴾ تلاشگر (و) در زحمت. ﴿3﴾ به آتشی سوزان درمی‌آیند. ﴿4﴾ از چشمة بسیار داغ و گرمی نوشانده می‌شوند. ﴿5﴾ آنان خوراکی جز «ضریع» نخواهند داشت. ﴿6﴾ که فربه نمی‌کند و نه از گرسنگی می‌هاند. ﴿7﴾ چهره‌هایی در آن روز خرّم و تازه خواهند بود. ﴿8﴾ و از کوشش خود راضی خواهند بود. ﴿9﴾ در بهشتی برین. ﴿10﴾ در آن‌جا هیچ سخن بیهوده‌ای نشنوی. ﴿11﴾ در آن‌جا چشمه‌ای روان است. ﴿12﴾ در آن‌جا تخت‌های بلند و عالی است. ﴿13﴾ و ساغرهایی که گذارده شده‌اند. ﴿14﴾ و بالش‌هایی ردیف شده. ﴿15﴾ و زیر اندراز‌های نفیس گسترده. ﴿16﴾ آیا به شتران نمی‌نگرند که چگونه آفریده شده‌اند؟. ﴿17﴾ و به آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟. ﴿18﴾ و به کو‌ه‌ها نمی‌نگرند که چگونه برقرار گردیده‌اند. ﴿19﴾ و به زمین که چگونه گسترده شده است؟. ﴿20﴾ پس پند ده که تو تنها پند دهنده‌ای. ﴿21﴾ بر آنان چیره و مسلط نیستی. ﴿22﴾ ولی هرکس روی‌گرداند و کفر ورزد. ﴿23﴾ خداوند بزرگترین عذاب را بدو می‌رساند. ﴿24﴾ به یقین بازگشت آنان به‌سوی ماست. ﴿25﴾ آن‌گاه حساب ایشان با ما خواهد بود. ﴿26﴾