سُورَةُ الانفِطَارِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ ١ وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ ٢ وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ ٣ وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ ٤ عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ ٥ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ ٦ ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ ٧ فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ ٨ كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ ٩ وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ َحَٰفِظِينَ ١٠ كِرَامٗا كَٰتِبِينَ ١١ يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ ١٢ إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ ١٣ وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ ١٤ يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ ١٥ وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ ١٦ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ١٧ ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ ١٨ يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡ‍ٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ ١٩

 

سوره إنفطار

 

به نام خداوند بخشندة مهربان

 

هنگامی‌که آسمان شکافته می‌گردد. ﴿1﴾ و هنگامی‌که ستارگان فرو می‌ریزند. ﴿2﴾ و هنگامی‌که دریاها روان می‌شوند. ﴿3﴾ و هنگامی‌که گورها زیر و رو می‌گردند. ﴿4﴾ هرکس آنچه را که پیش فرستاده و آنچه را که باز پس داشته است خواهد دانست. ﴿5﴾ ای انسان! چه چیزی تو را (نسبت) به پروردگار بزرگوارت فریفت؟. ﴿6﴾ خدایی که تو را آفرید آن‌گاه استوارت ساخت سپس (آفرینش تو را) معتدل گرداند. ﴿7﴾ و آن‌گاه به هر شکلی که خواست تو را ترکیب کرد. ﴿8﴾ چنین نیست (که می‌گویید) بلکه شما سزا و جزا را دروغ می‌انگارید. ﴿9﴾ بی‌گمان نگهبانانی بر شما گمارده شده‌اند. ﴿10﴾ نگارندگان گرامی. ﴿11﴾ آنچه را که می‌کنید می‌دانند. ﴿12﴾ بی‌گمان نیکان در نعمت خواهند بود. ﴿13﴾ و همانا بدکاران در دوزخند. ﴿14﴾ در روز جزا به آن درمی‌آیند. ﴿15﴾ و آنان هیچ‌گاه از آن دور نمی‌شوند. ﴿16﴾ و تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟. ﴿17﴾ باز تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟. ﴿18﴾ روزی که هیچ کسی برای دیگران نمی‌تواند کاری بکند و در آن ورز فرمان، فرمان خدا است. ﴿19﴾