سرگذشت توبه‌ای یک هنرپیشه‌ای معروف

 

سرگذشت توبه‌ای یک هنرپیشه‌ای معروف

یکی از کسانی‌که اخیراً به کاروان توّابین و داعیان الی الله پیوسته، هنرپیشه‌ای معروف «عایشه حمدی» می‌باشد. بهتر است داستان سفرش از تاریکی‌ها به سوی نور را  از زبان خودش بشنویم:

سخنم را با «الحمد لله» آغاز می‌کنم، زیرا این‌ها شیرین‌ترین کلماتی است که من شیرین‌تر از آن را سراغ ندارم. گرچه مدت‌ها پیش، در مورد کناره گیری‌ام از هنر و روی آوردنم به حجاب، سخنانی شایع شده بود، ولی در واقع حدود یک و نیم سال پیش، عملاً دست به این کار زدم.

روزی خوابیده بودم، در خواب دیدم که خداوند از من می‌خواهد کتابی را باز کنم و بخوانم. از آن روز به بعد مکرر در مجالس وعظ و خطابه‌هایی که در مساجد ایراد می‌شد، شرکت می‌کردم و کتاب‌های دینی را با شوق فراوان مطالعه می‌نمودم. خیلی دلم می‌خواست که حجاب بپوشم؛ ولی هنوز در خود شجاعت لازم را برای چنین کاری نمی‌یافتم.

در یکی از روزهایی جمعه برای شرکت در نماز جمعه به مسجد رفتم، همواره عادت کرده بودم که در نمازها، خصوصاً نماز جمعه، گریه کنم. آن روز نیز طبق عادت، به شدت گریستم. گریه‌های آن روز، در من تأثیر به سزایی گذاشت. پس از اتمام نماز، درود و ادعیه‌ای زیادی بر زبان آوردم. از آن جمله این دعا را بیشتر تکرار می‌کردم:

«اللهم وفقني لما فيه الخير».

«بارالها! مرا در آنچه که به خیرم می‌باشد، موفق بدار».

این دعا را به قدری تکرار کردم و گریستم که وارد عالمی دیگر شدم؛ عالمی‌که مرا به خدا وصل می‌کرد. فوراً بلند شدم؛ قرآن را بدست گرفتم و گشودم، از قضا چشمم به این آیه‌ای سورة حج افتاد:

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمۡۚ إِنَّ زَلۡزَلَةَ ٱلسَّاعَةِ شَيۡءٌ عَظِيمٞ ١ يَوۡمَ تَرَوۡنَهَا تَذۡهَلُ كُلُّ مُرۡضِعَةٍ عَمَّآ أَرۡضَعَتۡ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمۡلٍ حَمۡلَهَا وَتَرَى ٱلنَّاسَ سُكَٰرَىٰ وَمَا هُم بِسُكَٰرَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ ٱللَّهِ شَدِيدٞ ٢﴾. [الحج: 1-2]

«ای مردم! از پروردگارتان بترسید، بدون شک زلزله‌ای قیامت حادثه‌ای عظیمی است. روزی‌که آن را می‌بینید، هر مادر شیر دهی، (کودک) شیر خوارش از یاد خود می برد، و هر (زن) بارداری، بار خود را بر زمین می‌گذارد، و مردم را مست می بینی، در حالی‌که مست نیستند، و لیکن عذاب خدا شدید است».

با دیدن این آیه، لرزه بر اندامم افتاد، شروع به تلاوت آن نمودم. هنوز سوره تمام نشده بود که با خود عهد بستم هنرپیشگی را رها کرده و زنی محجبه شوم. به یاد می‌آورم که آن شب را تا صبح نخوابیدم، حالت خاصی به من دست داده بود، فقط قبل از نماز، مدت یک ساعت به خواب رفتم و بعد برای ادای نماز فجر، بیدار شدم. جالب اینکه از آن روز به بعد همیشه اول وقت، برای نماز بیدار می‌شوم در حالی‌که قبلاً تا نزدیکی‌های ظهر از خواب بیدار نمی‌شدم.

اکنون به فضل خدا احساس خوشبختی و سعادت می‌کنم و بی‌نهایت از زندگی‌ام خشنودم و از خداوند نیز به خاطر این همه نعمت و سعادتی‌که به من ارزانی داشته است، سپاسگزارم.

در مورد کناره‌گیری از هنرپیشگی می‌گوید:

هنرپیشگی را کنار گذاشتم زیرا نمی‌خواستم با این کار، شهرت کسب کنم و در برابر چشم مردان بیگانه، ظاهر شوم و خلاصه اینکه هنگام ملاقات با پروردگارم از هر نوع آلودگی پاک شده باشم.

واقعیت این است که آنچه امروز در دنیای فیلم می‌گذرد به هیچ وجه شایسته‌ای یک زن مسلمان نیست زیرا آن‌ها به صورت شرم‌آوری در نقش‌های گوناگون به بازی گرفته می‌شوند.

در مورد اینکه به او و هم‌نوعانش در قبال توبه‌‌ ایشان، از جهاتی پاداش‌هایی داده می‌شود، می‌گوید:

«حسبي الله ونعم الوكيل».

«خداوند برای ما کافیست و او بهترین کارساز است».

این گفته، دور از واقعیت است و شایعه‌ای بیش نمی‌باشد. حجاب، برای ما از هر چیز دیگر با‌ ارزش‌تر است. ما راهی را برگزیده‌ایم که کاملاً در آن، احساس امنیت و آرامش می‌کنیم.

به عنوان یک داعی می‌گوید:

من هنوز در ابتدای راه قراردارم و احساس می‌کنم که به فراگیری احکام و مسایل دینی، نیاز مبرم دارم. با این حال، از انتقال سعادت و آرامشی‌که به دست آورده‌ام و حلاوتی‌که چشیده‌ام به هم‌نوعان خویش، دریغ نخواهم کرد.

با وجود کمبود بضاعت علمی‌که تاکنون داشته‌ام، به حمد الله تا حد زیادی مؤفق شده‌ام با بسیاری از خانم‌ها صراحتاً سخن بگویم و در موردی مسایل ابتدایی و بدیهیات دین و ایمان، با آن‌ها صحبت کنم و آنچه را که خود فرا گرفته‌ام در اختیارشان قرار دهم. همواره سعیم بر این است که همانگونه که خودم در امر حجاب اسلامی قانع شده‌ام، آن‌ها را نیز قانع سازم که حجاب یکی از دستورات مهم الهی و همانند نماز، روزه و سایر فرایض، لازم و ضروری می‌باشد.‌خدا را سپاس‌می‌گویم که سخنانم را مؤثر و قانع‌کننده قرار داده است. نمی‌دانم چگونه احساسم را هنگامی‌که می‌بینم یکی از خواهران، به علت تأثیر مجلس علمی و دینی، حجاب اسلامی را می‌پذیرد و به آن پایبند می‌گردد، بیان کنم.

در پایان از خداوند منان می‌خواهم، همانگونه که قبلاً در هنرپیشگی الگو قرار گرفته بودم، اکنون در دعوت الی الله نیز الگو و اسوه‌ای حسنه قرار گیرم.