مسئله صد و هجدهم: تنها به بعضی از رسولان باور داشتند
بین رسولان فرق می‌نهادند.
شرح:
بین پیامبران فرق می‌نهادند به بعضی ایمان و به بعضی دیگر کافر می‌شدند این خصوصیت از آن اهل کتاب بود ولی بت پرستان و مشرکان به پیامبران اصلاً معتقد نبودند بلکه نسبت به همه آن‌ها کافر بودند. یهودیان به عیسی و محمد علیهما السلام و نصاری به محمد صل الله علیه و آله و سلم کافر بودند. هرکس تنها به یک پیامبر کافر باشد به همه پیامبران کافر است چون راه و روش و دین همگی پیامبران یکی بوده است و آن‌ها برادر همدیگر هستند. کفر به یکی کفر به همه آن‌هاست. حجتی که همراه این رسول است و به او کافرند همان حجتی است که پیامبران دیگر دارند و او به آن‌ها مؤمن می‌باشند بنابراین نباید در بینشان فرق نهاد. به همین خاطر می‌فرماید: ﴿قُولُوٓاْ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِۧمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِيَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ ١٣٦﴾ [البقرة: 136].
«بگویید که به الله و به آنچه بر ما نازل شده ایمان داریم وبه آنچه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و ذریۀ آن‌ها نازل شده ایمان داریم و به آنچه بر موسی و عیسی و بقیۀ پیامبران داده شده مؤمنیم ما بین هیچکدام از پیامبران فرقی نمی‌گذاریم و تسلیم پروردگار هستیم».
﴿ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن وَرُسُلِهِۦ﴾ [البقرة: 285].
«پیامبر و مؤمنان به آنچه از جانب الله نازل شده ایمان دارند و همگی به الله، ملائکه، کتاب‌ها و رسولانش ایمان دارند. ما بین هیچکدام از پیامبران فرقی نمی‌نهیم».
ایمان به رسولان خداوند یکی از ارکان ایمان است که در حدیث جبرئیل آمده است آنگاه که از رسول الله صل الله علیه و آله و سلم در بارۀ ایمان سؤال می‌کند رسول الله صل الله علیه و آله و سلم در جواب می‌فرماید: «أَنْ تُؤْمِنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَتُؤْمِنَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ»[1] «ایمان این است که به الله، ملائکه، کتاب‌ها، پیامبران و روز آخرت مؤمن باشی و به خیر و شر قدر ایمان داشته باشی».
ایمان به بعضی از رسولان کافی نیست بلکه باید به همه آن‌ها ایمان داشت. پس هرکس به یکی از آن‌ها کافر شود به همه آن‌ها کافر شده است و به همین خاطر خداوند متعال می‌فرماید: ﴿كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ﴾ [الشعراء: 105].
«قوم نوح رسولان را تکذیب کردند».
﴿كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٢٣﴾ [الشعراء: 123].
«قوم عاد رسولان را تکذیب کردند».
﴿كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ ١٤١﴾ [الشعراء: 141].
«قوم ثمود رسولان را تکذیب کردند».
در حالی که آن‌ها فقط پیامبر خود را تکذیب کرده بودند ولی آنگاه که پیامبر خویش را تکذیب کردند، تکذیب کنندۀ جمیع پیامبران شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر