سؤال 1- شیعه چه کسانی هستند؟
جواب - شیخ محمّد بن محمّد بن نعمان که نزد شیعه ملقّب به شیخ مفید است (ت413) پاسخ می‌دهد که شیعه: «پیروان امیر المؤمنین علی علیه السلام هستند که به ولایت او، و به اینکه او خلیفهی بلا فصل پیامبر صل الله علیه و آله و سلم است معتقدند ، و همچنین امامت خلفای پیش از او را قبول نداشته باشد، و آن‌ها را پیروان علی می‌دانند نه اینکه او تابع و پیرو آنان باشد»[1].
توضیح:
کلمه شیعه امروزه فقط بر گروه دوازده امامی اطلاق میشود[2]، چون شیعیان دوازده امامی امروزه اکثریت جمعیت شیعه را تشکیل میدهند، و منابع آن‌ها حدیث و روایت و نظریه و آرای بخش عمده فرقه‌های شیعه را شامل میشود که در طول تاریخ وجود داشتهاند.
س 2 – اصل مذهب شیعه از کجا نشأت گرفته است؟.
ج – قول راجح نزد علمای محقق شیعه این است که نخستین کسی که نهال مذهب شیعه را کاشت و آن را پدید آورد؛ عبدالله بن سبأ یهودی بود، همانگونه که کتابهای شیعه اعتراف میکنند.
آنچه در کتابهای شیعه با صراحت آمده است حاکی از آن است که اوّلین کسی که مقوله امامت علی رضی الله عنه به میان آورد؛ عبدالله بن سبأ یهودی بود، و این همان عقیده منصوص بودن امامت علی است که اساس تشیع است، و نیز عبدالله بن سبأ اولین کسی بود که عیب جویی و طعنه زدن به پدرزنهای پیامبر صل الله علیه و آله و سلم ؛ یعنی ابوبکر و عمر رضی الله عنهما و طعنه زدن به داماد پیامبر صل الله علیه و آله و سلم یعنی عثمان رضی الله عنه را اظهار کرد، و او نیز برای نخستین بار مقولهی رجعت و بازگشت مردگان به این دنیا را مطرح کرد.
عالم شیعی محمّد حسین عاملی میگوید: «بعد از آنکه ابوبکر به خلافت رسید؛ کلمهی شیعه به فراموشی سپرده شد و مسلمین تا اواخر ایام خلافت خلیفه سوم یک گروه بودند»[3].
علامه نوبختی شیعه میگوید: «سبئیه که یاران و زرفداران عبدالله بن سبأ بودند دم از امامت علی رضی الله عنه زدند و گفتند: امامت علی را خداوند فرض کرده است، او کسی بود که به ابوبکر و عمر و عثمان رضی الله عنهم و صحابه طعنه زد و از آن‌ها اظهار بیزاری کرد و ادعا میکردعلی رضی الله عنه او را به این کار دستور داده است، آنگاه علی رضی الله عنه او را دستگیر کرد و در مورد ادعایش او را مورد پرس و جو قرار داد، ولی به آنچه گفته بود اعتراف کرد، آنگاه علی فرمان قتل او را صادر کرد.
گروهی از علما گفته اند: عبدالله بن سبأ یهودی مسلمان شد و دوستدار علی گردید». او زمانی که یهودی بود در مورد یوشع بن نون[4] همین سخن را میگفت، سپس وقتی تظاهر به مسلمان بودن کرد همان سخن را در مورد علی میگفت، و او اولین کسی بود که اظهار داشت امامت علی رضی الله عنه واجب است، و از دشمنان و مخالفان او اظهار برائت کرد و آن‌ها را تکفیر کرد، از این رو مخالفان شیعه میگویند: «اصل و اساس تشیع و رفض از یهودیت گرفته شده است»[5].
سپس شیخ و استاد علمای مذهب شیعه «قمی» این موضوع را بیان کرده که وقتی خبر وفات علی به ابن سبأ یهودی ابلاغ شد و به او گفتند: علی وفات یافته است؛ مدعی شده که علی نمرده است، و گفت علی باز میگردد، و در مورد او غلو نمود[6].
[1]- اوائل المقالات فی المذاهب المختارات ابی عبدالله محمد بن محمد النعمان ملقب به مفید متوفای 413 هجری .
[2]- حسین نوری طبرسی در مستدرک الوسائل ج 3 / 311 و سید امیر علی در کتاب روح الاسلام ج 2 / 92 و محمد آل کاشف الغطاء در اصل الشیعه و اصول‌ها ص 92 و محمد عاملی در الشیعه فی التاریخ ص 43 و غیره این را گفته‌اند .
[3]- الشیعه فی التاریخ عاملی ص 39 – 40
[4]- یعنی در دوران یهودیت خود در مورد یوشع بن نون ادعای الوهیت می‌کرد سپس بعد از تظاهر به اسلام در مورد علی همان ادعا را کرد. الانوار النعمانیه ، نعمة الله عبدالله حسینی موسوی جزائری متوفای سال 1112 هجری – ج 2 / 234 .
[5]- فرق الشیعه نوبختی ص 19 – 20 – 32 – 44
[6]- المقالات و الفرق ص 10 – 12 قمی و رجال کشی ص 106 – 109 و تنقیح المقال ج 2 / 84 .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر