|
ایا کامروز شادان می‌گذاری |
|
ببین تا توشه‌ی فردا چه داری |
|
نفس اندر تن ما در شمار است |
|
که آن هر یک چو درّ شاه‌وار است |
|
ترا سرمایه‌ی عمر این جهان است |
|
نفس در جسم ما گنج نهان است |
|
نکو سرمایه‌داری تو زینهار |
|
به دانش سود از آن سرمایه بردار |
|
اگر در هر نفس گویی که الله |
|
از آن سرمایه یابی سود دلخواه |
|
به یک ره گفتن تسبیح و تهلیل |
|
ز باغ جنتت بخشند تکمیل |
|
به غفلت یک نفس کز تن بر آری |
|
که یاد خالق اندر دل نیاری |
|
بدان ای غافل اندر خواب سرمست |
|
که درّ شاهوارت رفت از دست |
|
اگر صد سال دیگر عمر یابی |
|
عوض زان درّ گم کرده نیابی |
|
دگر خود غیبت و بهتان بگویی |
|
دلی را بر زبان رنجی به خویی |
|
نفس ضائع شد و سودت زیان است |
|
گناهت در قیامت بیش ازان است |
|
مثال ما و احوال زمانه |
|
بگویم با تو روشن بی‌بهانه |
|
بگویم با تو کاحوال جهان چیست |
|
خوشا آنکس‌که نیکومی‌توان زیست |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر