سُورَةُ الشَّمۡسِ

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا ١ وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا ٢ وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا ٣ وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا ٤ وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا ٥ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا ٦ وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا ٧ فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا ٨ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا ٩ وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا ١٠ كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ ١١ إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا ١٢ فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا ١٣ فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا ١٤ وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا ١٥﴾

به نام خداوند بخشندۀ مهربان

قسم به آفتاب و روشنى او! . ﴿1﴾و قسم به ماه چون از پى آفتاب در آید! [1268]. ﴿2﴾و قسم به روز چون نمایان کند آفتاب را! . ﴿3﴾و قسم به شب چون بپوشاند آفتاب را! . ﴿4﴾و قسم به آسمان و به ذاتى که ساخت او را!. ﴿5﴾و قسم به زمین و به ذاتى که هموار کرد او را! . ﴿6﴾و قسم به نفس آدمى و درست اندام نمودنِ خدا او را! . ﴿7﴾پس قسم به انداختنِ خدا در دلش شناخت ِگناه او را و تقوى او را!. ﴿8﴾هرآیینه رستگار شد هر که پاک ساخت نفس را. ﴿9﴾و هرآیینه زیانکار شد هر که به اسفل السافلین برد آن را. ﴿10﴾دروغ شمردند قوم ثمود به سبب سرکشى خود. ﴿11﴾وقتى که برخاست بدبخت‏ترین آن قوم. ﴿12﴾پس گفت ایشان را پیغامبر خدا: بگذارید ماده شترى را که خدا آفریده است و متعرض مشوید آب خوردِ او را. ﴿13﴾پس دروغ شمردند پیغامبر را، پس بکشتند ناقه را، پس عقوبت فرود آورد بر ایشان پروردگار ایشان به سبب معصیت ایشان. پس هموار کرد خدا عقوبت را بر سر ایشان [1269]. ﴿14﴾و خدا نمی‌ترسد از پاداش این عقوبت. ﴿15﴾