از عباد بن تمیم از عمویش روایت است که در خصوص کسی که در نماز احساس خروج چیزی می‌کند، از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم سؤال کرد. پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (لاینفتل – أو لاینصرف – حتی یسمع صوتا أویجد ریحا)[1] «تا صدایی نشنود یا بویی را احساس نکند(از نماز) منصرف نشود».
2- بطور عمد ترک کردن رکنی از ارکان یا شرطی از شروط نماز بدون عذر
به دلیل فرموده پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به کسی که نمازش را به صورت ناصحیح خوانده بود: (إرجع فصل فإنک لم تصل)[2] «برگرد و نماز بخوان زیرا تو نماز نخوانده‌ای». همچنین به دلیل اینکه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به شخصی که به اندازه درهمی از پشت پایش خشک مانده بود، دستور داد که وضو و نمازش را اعاده کند.[3]
ابن منذر می‌گوید: علماء اجماع کرده‌اند بر اینکه اگر کسی در نماز فرض، عمداً بخورد یا بیاشامد لازم است نمازش را اعاده کند[4]. و نزد جمهور علماء نماز سنت نیز همینطور است؛ چون چیزی که فرض را باطل کند، سنت را نیز باطل می‌کند.
4- حرف زدن عمدی بدون مصلحت در نماز
از زید بن أرقم روایت است: (کنا نتکلم فی الصلاة یکلم الرجل منا صاحبه و هو إلی جنبه فی الصلاة، حتی نزلت: ) وَقُومُوا اللهِ قَانِتِینَ (، فأمرنا بالسکوت و نهینا عن الکلام)[5] «در نماز با هم صحبت می‌کردیم، مردی از ما با کسی که کنارش نماز می‌خواند صحبت می‌کرد تا آیه ) وقوموا الله قانتین ( نازل شد، سپس به سکوت امر شدیم و از صحبت کردن (در نماز) منع شدیم».
ابن منذر نقل کرده که خندیدن، به اجماع نماز را باطل می‌کند.[6]
6- عبور زن بالغ، خر یا سگ سیاه از بین سجده‌گاه نمازگزار و ستره‌اش
به دلیل فرموده پیامبر صل الله علیه و آله و سلم : (إذا قام أحدکم یصلی، فإنه یستره إذا کان بین یدیه مثل آخرة الرحل فإذا لم یکن بین یدیه مثل آخرة الرحل فإنه یقطع صلاته الحمار و المرأة والکلب الأسود)[7] «هرگاه یکی از شما نماز خواند و در مقابل او چیزی مانند پشتی پالان شتر وجود داشت، برای او ستره به حساب می‌آید و اگر در مقابلش چیزی مانند پشتی پالان شتر وجود نداشت، عبور زن، خر و سگ سیاه نمازش را باطل می‌کند».
[1]) متفق علیه : خ (137/237/1)، م (361/276/1)، د (174/299/1). ج (513/171/1)، نس (99/1).
[2]) متفق علیه : خ (793/276 و 277/2)، م (397/298/1)، د (841/93 – 66/3)، ت (301/185 – 186/1)، نس (125/2).
[3]) درص (34) بیان شد.
[4]) الإجماع (40).
[5]) متفق علیه ک م (539/383/1)، ت (4003/252/1)، د (936/227/3)، خ (1200/72/3)، نس (18/3)، در روایت بخاری و نسائی جمله «ونهینا عن الکلام» وجود ندارد.
[6]) الإجماع (40).
[7]) تخریج در ص (113).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر