355- زاهد دنیا و راغب آخرت
باش.
356- در دنیا به اندازه‌ای که
تو را کفایت می‌کند پس‌انداز کن.
357- برای هر گناهت به توبه
روی آور و تابع اعمال حسنه باش.
358- توبه‌ات همراه با
پشیمانی استحکام بخش، و عزم کن گناه مرتکب شده را تکرار نکنی، استغفار کن، قضای
نماز، روزه و زکاتت را به جای بیاور و حق طلبکارانت را داده و از آنچه در ذمه‌ات
هست پاک گردان.
359- اوقات فراغتت به عبادت
خدای تعالی بگذران و طاعتش را بپذیر.
360- بر اعمال صالحت بیفزا،
به خصوص در زمانی که فساد و گمراهی همه جا را فرا گرفته است.
361- بگذار اعمال نیکت مستمر
و مداوم باشد، زیرا دوست‌داشتنی‌ترین عمل نزد خدای متعال استمرار و پشتکاری بر عمل
نیک است.
362- به دنیا اهمیت مده، از
فقر و تنگدستی نترس و به خدای متعال پناه ببر، زیرا پناه‌بردن به خداوند در رأس
کار صالحان است.
363- از آنچه خداوند برای تو
قسمت فرموده راضی بوده و ناشکر نباش.
364- آنچه در دست مردم هست از
آن‌ها مخواه، تا تو را دوست داشته باشند و آنچه در دنیا هست نخواه، تا خدا تو را دوست
داشته باشد.
365- در امر دین ننگر به کسی
که مقامش از تو پائین‌تر است، بنگر به کسی که مقامش از تو بالاتر است.
366- در امر دنیا ننگر به کسی
که از تو مال و دارائی‌اش بیشتر است، بنگر به کسی که از تو پائین‌تر است.
367- طلب روزی حلال باش که از
فرایض است.
368- از مال مسروقه مخور که
تو نیز در گناه آن شریک خواهی شد.
369- خوراکی‌های پاک و حلال
بخور تا دعایت قبول شود.
370- بمانند زنبور عسل اشیاء
پاک و حلال بخور و دسترنج پاک بر جای بگذار.
371- مابین خود و حرام دیواره‌ای
قرار ده تا وارد حرام نشوی.
372- مواظب زبانت باش و از
آنچه به تو مربوط نیست سخن مگو، چرا که این هم یک حُسنِ اسلام پاک و روشن ماست.
373-
امین و امانتدار باش، زیرا کسی که امانتدار نیست از دین ما نیست.
374- از خدای تعالی بترس
مبادا خود را در برابرش قلدر و با جرات نشان دهی.
375- همیشه به درگاه خدای
تعالی طلب عفو و بخشش کن، از خداوند عزوجل ظن نیکو داشته باش.
376- در بلاء صابرش و در
خوشبختی شاکرش باش.
377- در مصیبت وارده خود را
عذاب نده، و از چیزی که از دست رفته افسوس مخور.
378- دعا به گردن خود نکن و
از دعاهای غیر شرعی استفاده نکن.
379-
امراض خود را درمان کن، زیرا خداوند درد داده دوا هم داده است.
380- مسلمانان را به خاطر خدا
دوست بدار تا خدا تو را دوست داشته باشد.
381- به عیادت بیمار برو و به
آن‌ها محبت کن.
382- در غیاب مریض برایش طلب
شفاعت از خداوند بکن.
383- نخواب مگر این که وصیتت
را به طور عادلانه و بدون ظلم به کسی نوشته باشی.
384- آماده‌ی مرگ باش قبل از
رسیدن آن.
385- به فکر نابودکننده‌ی لذت‌ها
(مرگ) باش.
386- بر روی جنازه نماز بخوان
و تشییع‌اش کن و به زیارت قبور برو.
387- برای خانواده‌ی متوفی
غذا حاضر کن، زیرا شخص مصیبت‌دیده پذیرائی از مردم برایش مشکل است.
388- بر روی قبر ننشین، زیرا
به عزت و مقام شخص مرده بی‌احترامی کرده‌ایی.
389- قبور مردگانت را زینت
نده و بر روی آن مقبره نساز.
390- برای مرده طلب رحمت و
آمرزش کن و از محاسنش بگو، نه این که آن را به باد فحش و ناسزا بگیری.
391- برای شخص مرده داد و
فریاد و بر سر و سینه خود نزن.
392- زنانت را از نشستن برای مرده‌یشان بغیر از شوهر
بیش از 3 روز منع کن.
393- به قبر ظالمان سر نزن و
حتی به طرف خانه‌هایشان نیز نرو.
394- برای بعد از مرگ خود اثری
از گناه و اعمال بدخویش همچون آلات لهو و یا کتابی که افراد را به سوی گمراهی بکشد
به جای نگذار.
395- به اعمال صالح از قبیل
ساختن مسجد، جاده، مدرسه و غیره روی بیاور که برای بعد از مرگ اجری برایت باقی
بماند.
396- با تقوی باش تا از
اولیاء خدا باشی.
397- متکبر و مغرور مباش که
از شر بندگان خدا خواهی بود.
398- از خداوند تعالی بهشت را
بطلب و بخواه تا از آتش جهنم به دور باشی.
399- با کسی که اعمال خود را
طبق شرع خدا انجام می‌دهد در مطابقت با این وصایا هم‌صحبت شو.
400- بگذار «لا إله إلا الله» خالص‌ترین و آخر الفاظت
باشد.
«وَمِنَ اللّهَ التَّوْفِيْق»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر