فصل چهارم: به عمل آخرت دنيا طلب كرده شود
قَالَ عَبْدُ اللَّهِ (بن مسعود): «كَيْفَ أَنْتُمْ إِذَا لَبِسَتْكُمْ فِتْنَةٌ يَهْرَمُ فِيهَا الْكَبِيرُ وَيَرْبُو فِيهَا الصَّغِيرُ، يَتَّخِذُهَا النَّاسُ سُنَّةً، إِذَا تُرِكَ مِنْهَا شَيْءٌ قِيلَ: تُرِكَتِ السُّنَّةُ»، قَالُوا: وَمَتَى ذَلِكَ؟ قَالَ: «إِذَا ذَهَبَتْ عُلَمَاؤُكُمْ، وَكَثُرَتْ جُهَلَاؤُكُمْ، وَكَثُرَتْ قُرَّاؤُكُمْ، وَقَلَّتْ فُقَهَاؤُكُمْ، وَكَثُرَتْ أُمَرَاؤُكُمْ، وَقَلَّتْ أُمَنَاؤُكُمْ، وَالْتُمِسَتِ الدُّنْيَا بِعَمَلِ الْآخِرَةِ، وَتُفُقِّهَ لِغَيْرِ الدِّينِ»([1]) عبدالله بن مسعود س فرمود: «فتنهاى که شما را فراگیرد و در آن، بزرگسالان، پیر میشوند و خُردسالان، کلان میشوند و مردم آن را [به عنوانِ] سنت و اعتقاد انتخاب میکنند، چون اگر چیزى از آن ترک گردد، بگویند که سنت ترک شده است. [در آن وضع] حالتان چگونه باشد؟ گفتند: این وضعیت کی روی میدهد؟ گفت: زمانی که عالمان شما از بین بروند، جاهلان تان زیاد شوند؛ و قاریانتان زیاد شوند، دانشمندان تان کم شوند، آمران فزونی یابند،امانتداران کم شوند، دنیا را با [چشمداشتِ] اعمال آخرت طلب کرده شود و علم را براى غیرِ دین بیاموزند [یعنى علم را براى اهدافِ دنیایی بیاموزند، نه براى خدا]».
[1]- سنن دارمی و مستدرک حاکم. شیخ آلبانی آن را صحیح دانسته و میگوید: حدیث موقوف، اما در حکم مرفوع میباشد، چرا که این موضوع از امور غیبی بوده و با رأی و نظر شخصی نمیتوان به آن پی برد، بالخصوص که هر آنچه در آن ذکر شده از پیشگوییهای غیبی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر