یکى از نشانه‌ها و علامت‌هاى نزدیک‌شدن روز قیامت، این است که مسلمانان به مشکلات گوناگون گرفتارمى‌شوند؛ به صورتی که:
1- امت‌هاى غیرمسلمان براى تاراج‌کردنِ ملک و اموال مسلمانان، یکدیگر را دعوت و ترغیب مى‌کنند. رسول الله ص در این مورد مى‌فرماید:
«يُوشِكُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمُ الْأُمَمُ مِنْ كُلِّ أُفُقٍ كَمَا تَدَاعَى الْأَكَلَةُ عَلَى قَصْعَتِهَا» قَالَ: قُلْنَا: يَا رَسُولَ اللهِ، أَمِنْ قِلَّةٍ بِنَا يَوْمَئِذٍ؟ قَالَ: «أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ، وَلَكِنْ تَكُونُونَ غُثَاءً كَغُثَاءِ السَّيْلِ، تُنْتَزَعُ الْمَهَابَةُ مِنْ قُلُوبِ عَدُوِّكُمْ، وَيَجْعَلُ فِي قُلُوبِكُمُ الْوَهْنَ». قَالَ: قُلْنَا: وَمَا الْوَهْنُ؟ قَالَ: «حُبُّ الْحَيَاةِ وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ»([1]) «نزدیک است، که امت‌ها [غیر مسلمانان] همدیگر را براى تاراج کردن شما دعوت نمایند، چنان که برای خوردن غذا افراد را دعوت مى‌کنند. راوی می‌گوید: گفتیم: این از جهت کم‌بودنِ ما است؟ فرمود: «بلکه در آن روز بسیارید، ولی مانند خاشاک روی آب سیل پراکنده‌اید. خداوند، ترس از شما را از دل‌هاى دشمنانتان برمی‌دارد و در دل‌هاى شما ضعف مى‌اندازد». پرسیدند: ضعف چیست؟ گفت: «حب دنیا و بد دیدن مرگ».
2- دیندارى آن چنان مشکل گردد، که اهل صلاح و خیر آرزوى مرگ کنند.
«لاَ تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى يَمُرَّ الرَّجُلُ بِقَبْرِ الرَّجُلِ فَيَقُولُ: يَا لَيْتَنِي مَكَانَهُ»([2]) [پیامبر خدا ص فرمود:] «یکى از علامت‌هاى قیامت این است که مردى از کنار قبرى بگذرد و بگوید: اى کاش من به جاى صاحب این قبر بودم [یعنى مى‌مُردم و از این مصیبت‌ها وفسادها نجات مى‌یافتم]».
3- نظام‌هاى دیکتاتورى حاکم شده و مسلمانان را زیر ظلم وشکنجه می‌گیرند.
«سَيَكُونُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ شَرَطَةٌ، يَغْدُونَ فِي غَضِبِ اللهِ، وَيَرُوحُونَ فِي سَخَطِ اللهِ»([3]) [پیامبر خدا ص فرمود:] «در آخر زمان مأمورانی [همچون نیروهای نظامی و انتظامی] پیدا شوند، که از صبح در پیِ کارى برآیند که آن کار، باعث خشم خداوند باشد، و شب هنگام از کارى برگردند که موجب خشم خدا باشد».
یعنى: از صبح تا شام کارهایی انجام می‌دهند که باعث خشم و ناخشنودی خدای متعال است. بدون شک، این تعقیب و ظلم و ستمِ آنها به دستور حاکمان ظالم انجام مى‌گیرد؛
4- افزایش مرگ‌های ناگهانی و غیرمنتظره:
«مِنِ
اقْتِرَابِ السَّاعَةِ أَنْ يُرَى الْهِلَالُ قِبَلًا، فَيُقَالُ لِلَيْلَتَيْنِ، وَأَنْ
تُتَّخَذَ
الْمَسَاجِدَ
طُرُقًا، وَأَنْ يَظْهَرَ مَوْتُ الْفُجَاءَةِ»([4]) «یکى
از علامت‌هاى روز قیامت این است که ماه [در روز اولِ برآمدنش] برابر ماهِ دو روزه
دیده مى‌شود. دیگر اینکه، مسجدها راه عبور و مرور مى‌شوند [نه عبادت] و مرگ
ناگهانى افزایش می‌یابد».
[1]- امام احمد و ابوداود و بیهقی آن را روایت کرده‌اند. آلبانی در تخریج المشکاة (5369) و همچنین در صحیح سنن أبی داود (4297) و الصحیحة (958) آن را صحیح دانسته است.
[2]- متفق علیه.
[3]- حدیث صحیح بوده و امام أحمد و طبرانی و حاکم آن را روایت کرده‌اند؛ شیخ آلبانی نیز در الصحیحة و الکشف (ص 107) آن را ذکر کرده است.
[4]- المعجم الصغیر طبرانی، و الأحادیث المختارة اثر ضیاء المقدسی. آلبانی در صحیح الجامع الصغیر (2/1026) و الصحیحة (5/366) آن را حسن معرفی کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر