پیامبر اکرمص در بعضی امور از آل بیتشانش کمک و طلب یاری جستهاند، همچنان در برخی امور آنها را جا نشین و وکیل خویش تعیین نمودهاند که به بعضی از نمونههای آن اشاره مینمایم:
*- آنحضرتص قبل از اینکه احرام ببندند همسرشان عایشه صدیقهل را در بافتن قلادههای شتران قربانی، از پشمی که در نزدش بود، موظف ساختند[1].
*- ابن عباسب روایت نموده که آنحضرتص بامداد روز نحرکه برجمره عقبه سنگ پرتاب میشود، درحالی که بر شترشان سوار بودند، بمن فرمودند: «برایم سنگ ریزه برچین» و من هم هفت سنگریزه برایشان ص چیدم[2].
*- همچنان آنحضرتص علیس را در ذبح شتران بعد از آنکه خودشان بیشتر از شصت شتر را ذبح نمودند، وظیفه دادند تا بقیه شتران را ذبح نموده و سر پرستی آن را اعم از تقسیم گوشت و پوست و پوشهای زیر پالان آنها را بعهده گیرد[3].
*- چنانکه آنحضرتص در جایی که پسران عمویشان برای حجاج آب میدادند آمده و آب طلب نمودند و به عباسس فرمودند: «برایم آب بده و آب را نوشیدند»[4].
همچنان حدیثی دیگری که ابن عباسب روایت نموده دلیل واضحی بر کمک و یاری خویشان آنحضرتص با ایشان است، قسمی که فرمود: «برای پیامبر خداص از آب زمزم دادم، و درحالی که ایستاده بودند، آن آب را نوشیدند»[5].
*- همچنان عایشهل سر و بدن آنحضرتص را قبل از احرام و بعد از آنکه از احرام بیرون شدند، با عطر بذیره (عطریست که از هند میآمد) و عطری که در آن مشک بود، خوشبو مینمود، چنانکه عایشهل فرمود: «با این دو دستم، پیامبر خداص را هنگام احرام نمودن و بعد از اینکه از احرام بیرون شدند، قبل از طواف فرضی خوشبو ساختم -و دستانش را باز کرد-»[6].
پس ای کسی که در جستجوی یار و همکار بعید هستی، و قریبت را فراموش نموده و شادمانیات را در جای دیگر سراغ داری....اینست راه و روش پیامبرتص و سایر انبیای پیش از ایشان÷، ببین که موسی÷ از پروردگارش چه میطلبد: ﴿وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي ٢٩ هَٰرُونَ أَخِي ٣٠ ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي ٣١ وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي ٣٢ كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا ٣٣ وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا ٣٤﴾ [طه: 29-34].
«کبرایم از خانوادهام وزیری -دستیاری- قرارده، برادرم هارون را، پشتم را به -وسیله- او استوار کن، و او را شریک کارم گردان، تا -من و برادرم هارون- ترا فراوان تسبیح گوییم، و بسیار یادت کنیم». و لوط÷ هنگامی که از دفع اذیت و آزار قومش عاجز و ناتوان گشت، آرزو و تمنای قوم و قبیله را کرد تا از وی حمایت کنند، طوری که قرآن کریم حکایت نموده است: ﴿قَالَ لَوۡ أَنَّ لِي بِكُمۡ قُوَّةً أَوۡ ءَاوِيٓ إِلَىٰ رُكۡنٖ شَدِيدٖ ٨٠﴾ [هود: 80].
«لوط÷ گفت: کاش برای مقابله با شما قوتی میداشتم یا به رکنی شدید پناه میجستم». یعنی: قوم و قبیله قوی و زورآوری میداشتم تا از من حمایت میکردند. پس شریک ساختن خویش و نزدیکان در امور زندگی امریست فطری، که در راستای اتمام و انجام کارها، و رسیدن به هدف، نسبت به دیگران نقش فعالی را بازی میکنند، برعکس بیپروایی در مورد آنها و محروم ساختنشان در سهمگیری کارهای نیک، نتایج غیر مثبت ببار آورده و با این کار دعوتگر از خیر بسیار، و نعمت بزرگ محروم میگردد.
[1]- صحیح بخاری شمارههای: 1696، 1704، 1705.
[2]- سنن ابن ماجه: 3029، با تصحیح البانی: 2455.
[3]- سنن ابن ماجه: 3074، با تصحیح البانی: 2494.
[4]- متفق علیه.
[5]- صحیح بخاری: 1637، سنت در نوشیدن آب این است که باید نشسته نوشیده شود، اما آب زمزم را نظر به عمل پیامبرص ایستاده میتوان نوشید (مترجم).
[6]- متفق علیه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر