صفیه بنت حیی بن اخطب بن سعیه از بنی نضیر. او از اولاد لاوی بن یعقوب و از زریه‌ی هارون بن عمران است، پیش از اسلام همسر سلام بن مشکم و پس از او همسر کنانه بن ابی الحقیق بود که در جنگ خیبر کشته شد و صفیه اسیر گشت، دحیه کلبی او را گرفت و مکاتب نمود، رسول اللهج بدل کتابت او را پرداخته و آزادش نمودند و آزادی او را مهریه‌اش قرار دادند و با او ازدواج نمودند، وی سال پنجاه و دو هجری درگذشت.
1- او همسر پیامبر و پیامبرزاده و عمویش نیز پیامبر بود.
ترمذی از انسس روایت نموده است که به صفیه خبر رسید که حفصه به او گفته یهودی‌زاده، او گریست، رسول الله ج در همان حال وارد شدند و فرمودند: چرا گریه می‌کنی؟ گفت: حفصه به من یهودی‌زاده گفته است، رسول الله ج فرمودند: تو دختر پیامبر هستی و عمویت هم پیامبر بوده و تو همسر پیامبر هستی، چگونه بر تو فخر می‌فروشد، سپس فرمودند: ای حفصه! از خدا بترس([1])([2]).
2- رسول الله ج راستگویی او را تصدیق نمودند، آنگاه که وی در مرض الوفات رسول الله ج به ایشان گفت: والله ای پیامبر خدا! من دوست دارم که این بیماری به جای شما به من می‌رسید([3]).
[1]- ترمذی، المناقب، باب فضل ازواج النبی ج، شماره: (3892).
[2]- یعنی هارون پدر تو و موسی عموی تو است و تو همسر من هستی، در ترمذی (3892) آمده که رسول الله ج به او فرمودند: چرا نگفتی: چگونه از من بهتری در صورتی که هارون پدر من و موسی عموی من و محمد همسر من است.
[3]- مصنف عبدالرزاق 431 / 11، شماره: (20922) طبقات ابن سعد (128 / 8).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر