جویره بن بنت الحارث بن ضرار بن حبیب بن خزیمه خزاعی و مصطلقی، سال پنجم در غزوه‌ی بنی المصطلق (المریسیع)([1]) اسیر شد و در سهم ثابت بن قیس افتاد و او را مکاتب([2]) نمود، رسول الله ج مالی را که جویریه باید در برابر آزادی خود می‌داد، پرداخته و با او ازدواج نمودند، او پیش از آن همسر مسافع بن صفوان بود که در همان معرکه کشته شد، و مسلمانان به خاطر وی صد خانواده از اسیران را آزاد نمودند. بنابراین، جویریه برای قوم خود مایه‌ی برکتی عظیم بودند، وی در سال پنجاه هجری درگذشت.
1- بسیار عبادتگزار و ذاکر بود.
امام مسلم از طریق عبدالله بن عباس از جویریه ل نقل کرده است که رسول الله ج صبحگاه پس از نماز فجر از منزل خارج شدند و وی در محلی که نماز خوانده بود، نشسته بود، و ذکر می‌کرد. رسول الله ج چاشتگاه به منزل بازگشتند و او همان جا نشسته بود، فرمودند: از همان وقت که من رفته‌ام در همین جا نشسته‌ای؟ گفت: آری، فرمودند: من پس از تو چهار کلمه را سه بار تکرار کرده‌ام اگر با آن چه تو امروز ذکر کرده‌ای مقایسه گردد، بیشتر خواهد شد: «سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، عَدَدَ خَلْقِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ»([3]).
2- قبلاً نام او برَه بود و رسول الله ج او را جویریه نامیدند([4]).
[1]- نام چاهی است میان مکه و مدینه.
[2]- مکاتبه، یعنی این که سید با برده‌ی خود توافق کند که اگر مبلغی را در اقساط متعدد به او بپردازد، آزاد است.
[3]- صحیح مسلم: (2726) کتاب الذکر والدعاء باب التسبیح اول النهار وعند النوم.
[4]- رسول الله ج به تأسی از آیه‌ی: ﴿فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَنِ ٱتَّقَىٰٓ ٣٢﴾ نام‌هایی را که نوعی خودستایی محسوب می‌شدند، تغییر می‌دادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر