الحمد لله والصلاة والسلام على خاتم رسل الله وأهله وصحبه ومن والاه إلى يوم الدين وبعد:
اهل بیت رسول الله ج نزد اهل سنت جایگاه و مقام بسیار والایی دارند، و آنان حقوق شرعی آنان را مراعات نموده و وصیت رسول الله ج را که فرمودند: «أُذَكِّرُكُمُ اللهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي» را نصب العین خویش قرار داده و با اهل بیت محبت و دوستی دارند، و از غلات که در باره‌ی برخی از اهل بیت افراط کرده و همچنین از نواصب که با اهل بیت دشمنی دارند و آنان را ناسزا می‌گویند، بیزار هستند.
مبرّه‌ی آل و اصحاب مفتخر است که در ضمن نخستین فعالیت‌های خویش به منظور تحقق اهداف مبره که محوریت آن بر نشر آثار اهل بیت اطهار و صحابه‌ی اخیار و غرس محبت آنان در دل‌ها، و تصحیح مفاهیم نادرستی است که در باره‌ی آنان در قلوب برخی از مسلمانان جای گرفته است، این کتاب را منتشر کند.
این کتاب شامل تأملاتی است در باره‌ی جایگاه و فضایل أمهات المؤمنین رضی الله عنهن از قرآن کریم و سنت مطهره‌ی رسول الله ج. آیات و احادیث بسیاری أمهات المؤمنین رضی الله عنهن را ستوده‌اند که این مطلب گویای جایگاه والا و منزلت عالی آنان است که گاه فضایل عموم اهل بیت و گاه افراد مشخصی از آنان را بیان نموده است.
خداوند متعال می‌فرماید: ﴿ٱلنَّبِيُّ أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡ أَنفُسِهِمۡۖ وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡۗ﴾ [الأحزاب: 6] «پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسرانش، مادران مؤمنان هستند».
بنابراین، همسران رسول ج مادران مؤمنان و رسول الله ج پدر([1]) آنان است و مهاجرین و انصار برادران مؤمنان هستند که خداوند متعال در باره‌ی آنان می‌فرماید: ﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ﴾ [الحشر: 10] «ای پروردگارمان! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند، بیامرز».
این است بیت رسول الله ج هرکسی به یکی از همسران رسول الله ج توهین کند او از نسب ایمان محروم است؛ زیرا اگر مؤمن می‌بود، به امهات المؤمنین توهین نمی‌کرد، فرزند هیچ‌گاه به مادرش توهین نمی‌کند.
این مادران همانند مادران حقیقی بر ما حق احترام و تکریم و افتخار را دارند.
کدامین مادران از زنانی که رسول الله ج آنان را به همسری برگزیدند، شریف‌تر و بزرگوارتر هستند، بلکه خداوند آنان را برای رسول الله ج برگزید، خداوند می‌فرماید: ﴿لَّا يَحِلُّ لَكَ ٱلنِّسَآءُ مِنۢ بَعۡدُ وَلَآ أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنۡ أَزۡوَٰجٖ وَلَوۡ أَعۡجَبَكَ حُسۡنُهُنَّ إِلَّا مَا مَلَكَتۡ يَمِينُكَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ رَّقِيبٗا ٥٢﴾ [الأحزاب: 52] «از این پس (جز همسرانت) دیگر زنان برایت حلال نیستند و روا نیست زنان دیگری جایگزین اینها کنی؛ هرچند زیبائی آنها تو را به شگفت آورد، مگر کنیزانی که مالک آنها شوی. و الله بر همه چیز شاهد و نگهبان است».
و در مورد زینب بنت جحش فرمود: ﴿فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا ٣٧﴾ [الأحزاب: 37] «و چون زيد از او (زينب) جدا شد، اين بانو را به ازدواج تو درآورديم تا بر مؤمنان تنگنايي در زمينه‌ي ازدواج با همسران پسرخوانده‌هايشان پس از آنکه طلاقشان دهند، نباشد. و فرمان الله، انجام‌شدني است».
و در جایی دیگر برتری آنان را بر زنان جهان بیان می‌نماید و می‌فرماید: ﴿يَٰنِسَآءَ ٱلنَّبِيِّ لَسۡتُنَّ كَأَحَدٖ مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِنِ ٱتَّقَيۡتُنَّۚ﴾ [الأحزاب: 32] «ای زنان پیامبر! شما مانند هیچ‌یک از زنان دیگر نیستید. اگر تقوا دارید».
تا آن جا که ازدواج نمودن آنان را برای مؤمنان حرام گردانید، همان‌گونه که ازدواج پسر با مادر حرام است، در صورتی که ازدواج با زنان دیگر حلال است، خداوند می‌فرماید: ﴿وَمَا كَانَ لَكُمۡ أَن تُؤۡذُواْ رَسُولَ ٱللَّهِ وَلَآ أَن تَنكِحُوٓاْ أَزۡوَٰجَهُۥ مِنۢ بَعۡدِهِۦٓ أَبَدًاۚ إِنَّ ذَٰلِكُمۡ كَانَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمًا ٥٣﴾ [الأحزاب: 53] «و برای شما روا و سزاوار نیست که رسول‌الله را بیازارید و هرگز برایتان جایز نیست که پس از او با همسرانش ازدواج کنید. بی‌گمان این کار، نزد الله گناه بس بزرگی است».
هر گفتار یا کرداری که همسران رسول الله ج را برنجاند، موجب آزار و اذیت رسول الله ج خواهد بود تا جایی که خداوند متعال به مؤمن دستور داد که فقط از پشت پرده با آنان سخن بگویند: ﴿وَإِذَا سَأَلۡتُمُوهُنَّ مَتَٰعٗا فَسَۡٔلُوهُنَّ مِن وَرَآءِ حِجَابٖۚ ذَٰلِكُمۡ أَطۡهَرُ لِقُلُوبِكُمۡ وَقُلُوبِهِنَّۚ وَمَا كَانَ لَكُمۡ أَن تُؤۡذُواْ رَسُولَ ٱللَّهِ﴾ [الأحزاب: 53] «و چون از همسران پیامبر، چیزی می‌خواستید، از پشت پرده بخواهید. این، برای دل‌های شما و آنان پاکیزه‌تر است. و برای شما روا و سزاوار نیست که رسول‌الله را بیازارید».
پس طعنه‌زدن به آنان و ناسزاگفتن و توهین به آنان، چگونه خواهد بود، خداوند متعال اندکی پس از آن آیه می‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَآءِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ يُدۡنِينَ عَلَيۡهِنَّ مِن جَلَٰبِيبِهِنَّۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يُعۡرَفۡنَ فَلَا يُؤۡذَيۡنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا ٥٩﴾ [الأحزاب: 59] «ای پیامبر! به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: چادرهای خود را بر خویشتن فرو پوشند. این پوشش به اینکه (به پاک‌دامنی) شناخته شوند، نزدیک‌تر است و بدین ترتیب مورد آزار قرار نمی‌گیرند. و الله، آمرزنده‌ی مهرورز است».
و بلافاصله درباره‌ی شایعاتی که پیرامون ازدواج رسول الله ج با زینب پخش کردند، می‌فرماید: ﴿۞لَّئِن لَّمۡ يَنتَهِ ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡمُرۡجِفُونَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ لَنُغۡرِيَنَّكَ بِهِمۡ ثُمَّ لَا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَآ إِلَّا قَلِيلٗا ٦٠﴾ [الأحزاب: 60] «اگر منافقان و بیماردلان و آنان که در مدینه شایعه‌افکنی می‌کنند، از کار خویش بازنیایند، به‌یقین تو را بر ضد ایشان برمی‌انگیزیم و سپس در مدینه فقط اندکی در کنار تو خواهند بود».
زینب پیش از آن همسر پسرخوانده‌ی رسول الله ج بود که خداوند در آیه: (73) همین سوره از او سخن گفته است، خداوند متعال سخن‌گفتن در باره‌ی همسران رسول الله ج را از عادت منافقان برشمرده و مؤمنان را از آن نهی فرموده است که مبادا مانند آنان باشند.
خداوند متعال در همین سوره بیان فرموده که هرکس قرآن و سنت را رها کند و به پیروی از بزرگان خویش به همسران رسول الله ج ناسزا بگوید، در صورتی که توبه نکند، هیچ عذری از او نپذیرفته نخواهد شد، می‌فرماید: ﴿يَوۡمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ يَقُولُونَ يَٰلَيۡتَنَآ أَطَعۡنَا ٱللَّهَ وَأَطَعۡنَا ٱلرَّسُولَا۠ ٦٦ وَقَالُواْ رَبَّنَآ إِنَّآ أَطَعۡنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَآءَنَا فَأَضَلُّونَا ٱلسَّبِيلَا۠ ٦٧﴾ [الأحزاب: 66-67] «روزی که چهره‌هایشان در آتش گردانیده می‌شود، می‌گویند: ای کاش از الله و پیامبر اطاعت می‌کردیم. و می‌گویند: پروردگارا! ما از سران و بزرگانمان اطاعت کردیم؛ پس ما را گمراه کردند».
آیا ناسزاگویی و طعنه به همراهان رسول الله ج گفتاری است راست و یا منکری شدید و ناپسند؟
تصور کن که عایشه‌ی صدیقه و حفصهل را ناسزا بگویی و ناگاه رسول‌الله ج تو را ببینند و سخنان تو را بشنوند، در آن لحظه چه حالتی به تو دست خواهد داد، رسول الله ج در برابر تو چه موضعی خواهند گرفت؟!
[1]- منظور پدر معنوی است؛ زیرا رسول الله ج فرمودند: «من برای شما به منزله‌ی پدر هستم» ابوداود، الطهارة، باب کراهیة استقبال القبلة عند قضاء الحاجة، شماره: (8) آلبانی این حدیث را حسن گفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر