2- پیروی از شرع الهی و عمل صالح:
خداوند متعال میفرماید: ﴿يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَيُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّٰلِمِينَۚ وَيَفۡعَلُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ ٢٧﴾ [إبراهیم: 27].
«خداوند مؤمنان را به خاطر گفتار استوار (وعقیده پایدارشان) هم در این جهان و هم در آن جهان ماندگار میدارد و کافران را (در دنیا و آخرت) گمراه و سرگشته میسازد و خداوند هرچه بخواهد انجام میدهد».
قتاده در تفسیر این آیه میگوید: خداوند متعال در دنیا به وسیله خیر وعمل صالح، مؤمنان را ثابت نگاه میدارد ومراد از ﴿ٱلۡأٓخِرَةِۖ﴾ قبر میباشد، این مطلب از بسیار از سلف نیز نقل شده است[1]. و نیز خداوند میفرماید: ﴿وَلَوۡ أَنَّهُمۡ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِۦ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ وَأَشَدَّ تَثۡبِيتٗا ٦٦﴾ [النساء: 66].
«واگر اندرزهایی را که به آنان داده میشد انجام میدادند برای آنان بهتر بود و (ایمان) ایشان را پا برجاتر میکرد».
آری، آیا مگر از افراد سست وکسلی که از انجام اعمال صالح عقب افتادهاند، در هنگام ظهور فتنهها و حوادث ناگوار میتوان انتظار استقامت و پایداری داشت؟ اما آنانکه ایمان آوردند وعمل صالح انجام دادند، خداوند آنان را به صراط مستقیم هدایت میکند، از این جا بود که حضرت پیامبر ج بر انجام اعمال صالح استقامت میورزید، و پسندیدهترین عمل نزد ایشان، مداومترین آن بود گرچه به ظاهر اندک و حقیر مینمود، و اصحاب رضوان الله علیهم هرگاه عملی را شروع میکردند بر آن مداومت مینمودند وحضرت عایشهل چون عملی را انجام میداد آن را برخود لازم میگرفت، و حضرت پیامبر ج فرمودند: «من ثابر على اثنتي عشرة ركعة وجبت له الجنة»[2].
«هرکس روزانه برخواندن 12 رکعت نماز (سنن رواتب) مواظبت کند ورود بهشت برایش حتمی است».
ودر حدیث قدسی وارد شده که خداوند میفرماید: «ولا يزال عبدي يتقرب إليَّ بالنوافل حتي أحبه»[3].
«بندهام آنقدر با طاعات نفلی به من تقرب میجوید که سرانجام محبوب من میگردد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر