حرف خاء
۷۷-حافظ
دل من در هوای
روی فرخ
. بود آشفته همچون موی فرخ
. بده ساقی شراب ارغوانی
. بیاد نرگس جادوی فرخ
. اگر میل دل هرکس بجائی است
. بود میل دل من سوی فرخ
. غلام همت آنم که باشد
. چو حافظ چاکر هندوی فرخ
.
۷۷-حافظ شکن
بود عرفان
حافظ روی فرخ
. دلش آشفته شد چون موی فرخ
. سر و کاری بعقل و دین ندارد
. چو بر خوردار شد از روی فرخ
. نمی‌دانم مریدانش چه تأویل
. کنند از نرگس جادوی فرخ
. ندارد عفت و ایمان که لرزد
. اگر بیند قد دلجوی فرخ
. مخوان دیگر از این دیوان باطل
. که همراز است و همزانوی فرخ
. بقوم لوط حافظ اقتدا کرد
. بود میل دل او سوی فرخ
. دوصد لعنت ز حق شد شامل آن
. کسی کو دمزند از بوی فرخ
. نباشد اهل عرفان و حقیقت
. کسی شده بنده و هندوی فرخ
. برو ای برقعی هشیار میباش
. رها کن شاعرا ابروی فرخ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر