مقدمه
شرح كتاب ابوشجاع در فقه مذهب شافعي قدِس سرُّه
بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله رب العالمين، والصلاة والسلام علی خاتم النَّبيين سيدنا محمد وآله الطاهرين وصحبه أجمعين.
شرح مختصر ابي شجاع كه پنجاه سال قبل برشتة تحرير آورده بودم بارها به چاپ رسيده و همانطور كه قصدم بوده براي مبتديان سودمند بوده و مورد استفاده شان قرار گرفته است. امسال كه بعضي از دوستان تقاضاي چاپ مجدّد آن نمودند درخواست فرمودند كه: مقدمة مختصري بر آن بنويسم، بنابر آن باز هم مختصري دربارة مؤلف و شارح و كتاب ابوشجاع مي‌نويسم.
امّا مؤلف آن: الإمام العلّامة الُقْدوة القاضي ابوشجاع احمد بن الحسين بن احمد الأصفهاني دانشمند بلند نام و صالح و زاهد و خيرانديش نيكنام كه نزد شافعي‌ها معروف خاص و عام است، كتاب ارجمند خود را كه «متن الغاية والتقريب» نام نهاد، و بنام كتاب ابوشجاع معروف شد. در مقبوليت آن همين بس كه هر شافعي مذهبي اوّلين كتاب فقهي كه درسي مي‌خواند كتاب ابوشجاع است و در سراسر دنيا مقبوليّت احمد بن الحسين ابن احمد اصفهاني گذشته از اطلاع واسع در علم، او در كرم، در گشاده دستي هم شهرة آفاق بود، و در مدينة منوره روزانه مبالغ زيادي در انفاق بر علما و صلحا و فقها و همچنين بر ايتام و فقرا مصرف مي‌نمود، و در مقبوليت او همين بس كه در مدينة منوره در جوار حضرت رسول صلي الله عليه و آله و سلم آرام گرفت، او وصيّت نمود كه: در اطاق كوچكي پهلوي باب جبرئيل به خاك سپرده شود و بر قبر او بنويسند: «ثلاثة رابعهم كلبهم»، كه در داخل مسجد سه تن آسوده‌اند: رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، و ابـوبكر صديـق رضی الله عنه و عمر الفاروق رضی الله عنه و چهارمين كه سگ آن سه تن محسوب است: ابوشجاع مي‌باشد، و بعد از حضرت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم نصيب هيچ پادشاه و رئيس جمهور و وزيري نشد كه در مسجد نبوي دفن شود مگر ابوشجاع قدِس سرُّه.
(ولادت ایشان به سال 433 هجری قمری و) وفات او به سال 593 هجري قمري در مدينه منوّره است رحمه الله تعالي رحمة واسعة.
شارح مختصر آن محمد علي بن عبدالرحمن، سلطان العلماء كه در مدرسة علوم دينية سلطان العلما بتدريس انواع علوم اشتغال داشته است. از خوانندگان، نامبرده استدعا دارد او را به دعاي خير ياد وشاد فرمايند، تحريراً في 7 شعبان المعظم سنه 1424 موافق 11 مهر 1382.
تراب أقدام أهل العلم: محمد علي
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد الله ربّ العالمين. وصلّی الله علی سيّدنا محمّد النّبي وآلِهِ الطّاهرين وصحابته أجمعين. قال القاضي أبو شجاع أحمد بن الحسين بن أحمد الأصفهاني رحمه الله تعالی: سألني بعض الأصدقاء حفظهم الله تعالی، أن أعمل مختصراً في الفقه علی مذهب الإمام الشافعي رحمة الله عليه ورضوانهُ في غایة الإختصار ونهایة الإيجاز ليقرب علی المتعلّم درسهُ ويسهل علی المبتدي حفظه وأن أكثر فيه من التقسيمات وحصر الخصال. فأجبته إلي ذلك طالباً للثّواب، راغباً إلی الله تعالی في التّوفيق للصّواب. إنّه علی ما يشاء قدير وبعباده لطيف خبير.
بنام خداوند بخشنده و بسيار مهربان
همه ستايش خداوندي را شايد كه پروردگار جهانيان است، و درود خدا باد بر آقاي ما كه نام شريفش محمد صَلَّي اللهُ عَليَه وَ آلِه وَ َسلَّم پيغمبر است و بر خويشان پاكانش، و به يارانش همگي. گفت قاضي ابو شجاع كه نام او احمد پسر حسين پسر احمد اصفهاني است، خدايش بيامرزد: كه از من خواست برخي از دوستان نگهداردشان خدايتعالي. آنكه بنويسم كتاب كوچكي در علم فقه بر روش امام شافعي (آمرزش خدا و خوشنوديش بر او باد). كه از حيث كوچكي و كمي لفظ با دارا بودن معاني بسيار در پايان آن مراتب باشد، تا بر دانش آموز خواندنش آسان شود، و بر آغازنده ازبر كردنش آسان گردد، و آنكه بسيار بياورم در آن از تقسيم بندي‌ها و شمردن خصلت‌ها، پس پذيرفتم از او خواهشش، در حاليكه در اين پذيرش رغبتم به سوي خدا بود تا در كاميابي به راه حقّ مرا توفيق دهد و جويندة پاداشي بودم كه از خدا باشد و در روزي كه هيچ چيز جز خشنودي خدا بكار نيايد، پاداش و خوشنودي بكارم آيد. محققاً خدا بر هر چه خواهد توانا، و به بندگان مهرفرما و آگاه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر