اهانت کردن به نامهای صحابه رضی الله عنهم
یکی دیگر از عقاید رافضیان، اهانت کردن به نامهای صحابه[1] به ویژه عشره‌ی مبشره[2] میباشد، در حالی که از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم احادیث متواتری نقل شده که بر وجوب احترام و تکریمشان دلالت دارند، و خداوند متعال در چندین جا از قرآن بدان رهنمود کرده است. از اهانت کردن به اصحاب کبار، اهانت به فرموده‌ی پیامبر و رهنمودهای خداوند لازم میآید. و هر کس به چیزی اعتقاد داشته باشد که سبب اهانت به صحابه رضی الله عنهم شود، همانا رسول الله صل الله علیه و آله و سلم را در احادیثی که به وجوب احترام و تکریمشان خبر داده، تکذیب نموده، و هر کس پیامبر صل الله علیه و آله و سلم را در آنچه که به طور قطعی از وی ثابت شده، تکذیب نماید،همانا کفر ورزیده است. جای بسی شگفت است که آنان از نامگذاری به نامهای صحابه اجتناب میکنند در حالی که از نامهای سگها جهت نامگذاری استفاده میکنند. اینان چقدر از راه راست به دورند و چقدر به اهل ضلالت و عقاب شباهت دارند!.
[1]- به طور مثال به تفسیر قمی: 1/ 214 مراجعه شود.
[2]- آنها همان ده یار بهشتی‌اند که در حدیث سعید بن زید رضی الله عنه به روایت ترمذی در سنن، حدیث شماره: (3756)، و به روایت ابوداود، حدیث شماره: (4649) آمده‌اند که رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: «این ده فرد در بهشت‌اند: ابوبکر در بهشت است، عمر در بهشت است، عثمان در بهشت است، علی در بهشت است، طلحه در بهشت است، زبیر در بهشت است، عبدالرحمن بن عوف در بهشت است، سعد در بهشت است، سعید در بهشت است و ابوعبیده در بهشت است». و آن روایتی است صحیح، و علامه آلبانی رحمه الله آن را در صحیح الجامع، حدیث شماره: 4010 صحیح دانسته. و این صحابه‌ی خوش‌نصیب در این قول شاعر جمع شده‌اند:
|
للمصطفی
خیر صحب نصّ أنهم |
|
في
جنة الخلد نصا زادهم شرفا |
|
هم
طلحة وابن عوف والزبیر مع |
|
ابی عبیـده
والسعـدین والخلفـا |
«برای محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم بهترین اصحابی است که ایشان به صراحت بیان فرموده‌اند آنها در بهشت جاودان‌اند، و این نص پیامبر عزت و شرافت آنها را بیشتر کرده است؛ آنان: طلحه بن عبیدالله، عبدالرحمن بن عوف و زبیر بن عوام با ابوعبیده و سعد بن ابی وقاص و سعیدبن زید و خلفای راشدین (ابوبکر صدیق، عمر فاروق، عثمان ذی‌النورین و علی مرتضی) می‌باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر