منحصر کردن خلافت در دوازده تن[1]
یکی دیگر از عقاید شیعیان این است که ادعا میکنند خلافت در دوازده تن از ائمه منحصر است و اینکه هر یک از این امامان به وسیلهی امام قبلی برای امامت منصوب شدهاست[2].
این ادعای بدون دلیل، باطل و کذب محض است. بطلان آن آشکارتر از آن است که بیان شود. اهل تشیع به وسیلهی این ادعا، خلافت دیگر خلفا را باطل میدانند[3]. چنین ادعایی مستلزم تکذیب نصوص وارده در خلافت خلفای راشدین و خلافت قریش[4]، میباشد.
[1]- شیعهی دوازده امامی به امامت این دوازده تن اعتقاد دارند:
1- علی بن ابیطالب، 2- حسن بن علی، 3- حسین بن علی، 4- زین العابدین بن حسین، 5- محمدبن علی بن حسین مشهور به باقر، 6- جعفربن محمد مشهور به صادق، 7- موسی بن جعفر مشهور به کاظم، 8- علی بن موسی مشهور به رضا، 9- محمدبن علی مشهور به جواد، 10- علی بن محمد مشهور به هادی، 11- حسن بن علی عسکری، 12- محمدبن حسن مشهور به مهدی، که امام دوازدهم روافض است.
برای تفصیل بیشتر به کتاب: منهاج السنة النبویة، اثر شیخ الإسلام ابن تیمیه : (1/ 124) مراجعه شود.
[2]- در اصل کتاب چنین آمده است، و معنایش این است که گمان میکنند که تعیین ائمهیشان به نص بوده است. نگا: منهاج الکرامة، صفحهی: 78.
[3]- برای تفصیل بیشتر مراجعه شود به: اصول کافی، کلینی (ج1 ص434) طبع دارالأضواء.
[4]- از آنجمله روایتی است که امام بخاری آن را به شمارهی: (3664)، و امام مسلم به شمارهی: (2392) از ابوهریره رضی الله عنه روایت کردهاند که گفت: از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم شنیدم که فرمودند: «در خواب دیدم که بر چاهی آب ایستاده هستم و دلوی بر آن قرار دارد و هر چقدر که خداوند خواست از آن آب بالا کشیدم، سپس پسر ابوقحافه (ابوبکر صدیق) آن را گرفت و چند یا دو دلو بزرگ از آن کشید، و در کشیدن او ضعف بود و الله برایش بیامرزد، سپس آن دلو به دلوی خیلی بزرگ مبدّل شد که ابن خطاب (عمر فاروق) آن را گرفت، و من هیچ فرد زیرک و پهلوانی را ندیدم که همانند عمر آب بالا کشیده بتواند، تا اینکه مردم سیراب شده و برای مواشی آب ذخیره کردند». و امام بخاری نیز آن را به شمارهی: (3634)، و امام مسلم به شمارهی: (2393) از ابن عمر روایت نموده. و از دلایل مبنی بر خلافت قریش حدیثی است که از ابن عمر روایت شده که رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: «تا هنگامی که فقط دو تن از قریش باقی بماند، این امر (خلافت) در آنها خواهد بود»، امام بخاری آنرا در صحیحش، حدیث شماره: (3501) و امام مسلم به شمارهی: (1820) روایت کردهاند. و از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده که رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمودند: «مردم در این کار (خلافت و حکومت) تابع قریشاند، مسلمانِ آنها تابع قریشی مسلمان، و کافرشان تابع کافرِ قریشی»، امام مسلم آن را در صحیح خود، حدیث شماره: (1818) روایت کرده. و از عمروبن عاص رضی الله عنه روایت شده که گفت: از رسول الله صل الله علیه و آله و سلم شنیدم که میفرمود: «قریش تا روز قیامت والیان مردم در خیر و شراند»، ترمذی آن را در سنن، حدیث شماره: (2232) روایت نموده که صحیح است، و شیخ ما الوادعی رحمه الله آن را در «الصحیح المسند مما لیس فی الصحیحین» (ج2 ص122) آورده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر