امهات المؤمنین (مادران مؤمنان) همسران پیامبر صل الله علیه و آله و سلم هستند و همه مورد تجلیل واحترام امت می‌باشند و از آن جا که مادر مسلمین هستند بعد از درگذشت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم با کسی دیگر ازدواج نکردند.
امهات المؤمنین (مادران مؤمنان) همسران پیامبر صل الله علیه و آله و سلم هستند که تعدادشان یازده زن بوده است[1] که شش تا قریشی وچهار عرب (غیر قریشی) و یک غیر عرب بوده است.
همسران قريشی پيامبر صل الله علیه و آله و سلم :
همسران قریشی پیامبر صل الله علیه و آله و سلم عبارت از:
1) خدیجه دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزیز بن قصی بن کلاب.
2) عایشه دختر ابوبکر صدیق بن ابی قحافه.
3) حفصه دختر عمر بن خطاب.
4) ام حبیبه دختر ابوسفیان، اسمش رمله هست.
5) ام سلمه دختر امیه بن سهیل.
6) سوده دختر زمعه.
همسران غیر قريشی پيامبر صل الله علیه و آله و سلم :
وامهات المؤمنین عرب که از قبیله قریش نیستند عبارت‌اند از:
1) زینب دختر جحش بن رئاب بن اسد بن خزیمه.
2) میمونه دختر حارث بن حزن ابن قیس بن غیلان الهلالية[2].
3) زینب دختر حزیمه بن حارث ابن قیس الهلالية[3].
4) جویریه دختر حارث بن ابی ضرار، از بنی مصطلق.
اما تنها همسر پیامبر صل الله علیه و آله و سلم که عرب نیست صفیه دختر حیی بن اخطب که از قبیله بنونظیر است.
این‌ها ازواج پیامبر صل الله علیه و آله و سلم و مادر همه مؤمنین‌اند وضمناً اولین زنی که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم او را به همسری برگزید خدیجه بود و تا زمانی که خدیجه زنده بود پیامبر صل الله علیه و آله و سلم با زنی دیگر ازدواج نکرد. بعد از درگذشت خدیجه رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم در مکه با سوده ازدواج نمود و بعد از آن دو سال قبل از هجرت، عایشه را به عقد خویش درآورد، و در سال دوم هجری بعد از واقعه جنگ بدر با ام سلمه ازدواج نمود، سپس حفصه را به همسری برگزید و در سال سوم هجری زینب دختر جحش نیز در زمره همسران آنحضرت صل الله علیه و آله و سلم قرارگرفت، در سال پنجم هجری با جویریه ازدواج کرد و در سال ششم هجری ام حبیبه نیز به امهات المؤمنین اضافه و به شرف همسری پیامبر مفتخِر گردید، بعد رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم با صفیه ومیمونه دختر حارث و سپس با زینب دختر خزیمه ازدواج نمود.
پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و سلم با همسرانش با اخلاق خوب ومهربانی رفتار می‌کرد، وقتی که از عایشه پرسیده شد که اخلاق پیامبر صل الله علیه و آله و سلم با خانواده‌اش چگونه بوده است؟
گفت: اخلاق پیامبر صل الله علیه و آله و سلم از همه مردم بهتر بود، او ناسزا وسخن زشت به زبان نمی‌آورد، و در بازارها فریاد وپرخاش نمی‌نمود، و بدی را با بدی پاسخ نمی‌داد بلکه گذشت می‌نمود و می‌بخشید[4].
و نیز عایشه گفت: او مانند یکی از شما مردان بود که ا زنانش به خلوت می‌نشست، اما بهترین و مهربان‌ترین و خوش‌اخلاق‌ترین شوهری بود، همواره لبخند بر لبانش نقش می‌بست[5].
اینگونه رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم با بزرگواری ونرم خوئی با زنانش رفتار می‌نمود، همواره لبخند پرمهر وعطوفت آنحضرت صل الله علیه و آله و سلم بر چهره همسرانش، زندگی را برایشان زیبا می‌نمود، آن‌ها نیز او را زیاد دوست می‌داشتند تا جایی که این محبت به رشک بردن وغیرت ورزیدن می‌انجامید. روایت است که یکی از همسران پیامبر صل الله علیه و آله و سلم بنام صفیه دختر حیی بن اخطب غذایی لذیذ می‌پزد و آن را در ظرفی برای پیامبر صل الله علیه و آله و سلم می‌فرستد. عایشه نیز غذا آماده کرده و در ظرفی می‌گذارد، ناگهان می‌بیند که غذای صفیه قبل از غذای او به پیامبر صل الله علیه و آله و سلم رسیده است، عایشه ظرف غذای او را به زمین می‌کوبد، ظرف می‌شکند و دو تکه می‌شود، پیامبر صل الله علیه و آله و سلم دوتکه ظرف را بر می‌دارد و به همدیگر می‌چسباند و به اطرافیان می‌گوید: بخورید غیرت مادرتان جوش کرده است. بعد از صرف غذا رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم ظرف عایشه را برای صفیه می‌فرستد وظرف شکسته را درخانه عایشه نگهداری می‌نماید و می‌گوید: «غذا در برابر غذا، وظرف در برابر ظرف»[6].
عایشه متوجه می‌شود که بر اثر جوش غیرت و رشک بردن مرتکب چنین کاری شده است به پیامبر صل الله علیه و آله و سلم می‌گوید: «کفاره کاری که کردم چیست؟ پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: ظرفی مانند همان ظرف و غذایی مانند آن غذا، اشتباه تو را جبران می‌کند»[7].
و رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم در خانه، کارهایش را خودش انجام می‌داد و همه کارها را برای زنان نمی‌گذاشت، گوسفند می‌دوشید، لباسش را می‌دوخت وبرای خود و همسرانش کار می‌نمود وچون وقت نماز فرا می‌رسید برای ادای نماز بلند می‌شد وخانه را به سوی مسجد ترک می‌گفت[8].
و این چنین زنان شریف و نجیب پیامبر صل الله علیه و آله و سلم در خانه پیامبر زندگی بسر کردند که تا زمانی او زنده بود کانون خانواده‌اش گرم و فضای آن را محبت پرکرده بود و زنان پیامبر صل الله علیه و آله و سلم احساس خوشبختی می‌نمودند، و بعد از درگذشت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم همسران آن حضرت، صبر و قناعت را پیشه نموده و به زندگی خود ادامه دادند.
[1]- در این مورد به چند مرجع راجعه كردیم: سیر أعلام النبلاء ذهبی ج 2 ونسب قریش، ابن كثیر دار الفصول، و عیون الأثر از ابن سید الناس.
[2]- المعرفة والتاریخ، بسوی 323/3.
[3]- حواله گذشته.
[4]- طیالسی ص 214 و امام احمد 236/6 و ترمذی در البر والصلة: باب ما جاء فی خلق النبی صل الله علیه و آله و سلم این حدیث را روایت كرده‌اند.
[5]- تاریخ دمشق ابن عساكر 323/1.
[6]- بخاری باب النكاح، باب الغیرة (5225) واحمد در مسند 3/105 روایت كرده‌اند.
[7]- مسند 148/6 وابوداود در البیوع و الاجارات باب فیمن آفسد شیئا لعزم مثله (3568) این روایت را ذكر كرده است.
[8]- بخاری باب الاذان، باب: من كان فی حاجة أهله فأقیمت الصلاة فخرج (676).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر