اسلام، دین حرکت و پویایی است. با این حال واقعیت زندگی کنونی مسلمانان به گونه‌ای گشته که از شکوفایی و بالندگی مسلمانانِ گذشته و سلف صالح خبری نیست و مسلمانان در نظام پرهیایوی جهان نوین دست و پا گم کرده‌اند. روزگاری که امّت اسلام در مسیر دعوت حرکت می‌کرد، طلایی ترین دوران مسلمانان شکل گرفت و آن هنگام که امّت از دعوت و حرکت باز ایستاد، جمود فکری و انحطاط عملی دامنگیر مسلمانان شد و گذشته‌ی پر افتخار به رؤیایی دست نیافتنی بدل گشت که فقط در صفحات تاریخ دیده می شد. این، بدان معنا نیست که دیگر امّت اسلام راه به پیش نخواهد برد؛ بلکه اینک که راز واپس ماندگی امّت، بازشناخته شده و همه دانسته‌اند که دوری از منابع زلال دین و همچنین ایستایی و بی‌تحرّکی دعوت اجتماعی امّت، عامل اصلی واپس ماندگی است، می‌توان به آینده‌ی درخشان و نه چندان دورِ این امّت دل بست. چرا که اکنون فعّالیت‌ها و کوشش‌های خجسته‌ی داعیان راه حق نوید آینده را به مسلمانان می‌دهد که آینده از آنِ اسلام و مسلمانان است. آنچه پیش رو دارید، اثری است خجسته از دکتر عبدالله خاطر که طی مباحثی ساده به بیان اهمیت مسئولیت‌پذیری در قبال دعوت اسلامی و ارائه‌ی رهنمودهایی در این زمینه می‌پردازد.
اميدوارم ترجمه‌ی اين اثر، خاستگاه حركت عملی مترجم و خوانندگان گرامي در دعوت اسلامی باشد.
محمّد ابراهيم کيانی درميان
30 /1/1384
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر