- عمر سی
سال پیش از بعثت رسول اکرم ج به دنیا آمد.
- عمر
س پدر
خانم رسول خدا ج؛ پدر (ام المؤمنین) حفصهل است.
- او در
عمر 55 سالگی خلیفه مسلمانان شد و مدت خلافتش 10 سال و شش ماه به طول انجامید.
- در مدت
خلافتش مناطق شام، عراق، فارس، مصر، برقه، طرابلس غربی، آذربایجان، نهاوند و گرگان
را فتح نمود و شهرهای بصره و کوفه را نیز بنا نهاد.
- عمر
ج اولین
کسی بود که تاریخ هجری را تأسیس نمود و از آن استفاده کرد و نیز اولین کسی بود که
نماز تراویح را به جماعت اقامه نمود.
- عمر
س در حجرۀ
عایشه و در جوار قبر پیامبر ج و ابوبکر صدیق
س مدفون
است.
- او 12
فرزند، شش پسر و شش دختر داشت.
نام او عمر و نام پدرش خطاب فرزند، نفیل، فرزند عبدالعزی
است. نسبش در کعب بن لوئی به نسب پیامبر ج ملحق میشود.
کینهاش (ابو حفص) است. حفص به معنای شیر است، پیامبر
ج در جنگ
بدر این کنیه را به عمر س داد. لقب او فاروق است،
پیامبر ج روزی که عمر س ایمان آورد این لقب را به ایشان داد، خداوند با
مسلمان شدن عمر س به اسلام عزت بخشید و او حق را از باطل جدا
نمود.
او در خانوادهای مشهور، مقتدر و
با شوکت پرورش یافت، که خانوادهی او در زمان جاهلیت برای قریش همچون سفارتخانهای
بود که به هنگام وقوع جنگ و مخاصمه میان طایفۀ قریش با دیگر طوایف افرادی از
خاندان عمر س برای مذاکره و صلح میان
طایفههای متخاصم فرستاده میشد و اگر طایفۀ قریش توسط کسانی نفرت میشدند، یا کسی
بر آنها فخرفروشی میکرد شخصی از خانواده عمر س برای پاسخ او انتخاب میگردید.
او بلند قامت، گندم گونه و دارای صورتی زیبا بود، دستان
و پاهای قوی داشت و جلو سرش مو نداشت، عمر س صاحب جسمی قوی و صدایی بلند
بود.
او یکی از باهوشترین و آگاهترین جوانان قریش بود و در
کارها و عادتهای آنان از جمله بازیها، عبادتها و ... شرکت مینمود، شراب مینوشید
و برای بتها پرستش میکرد و به شدت مسلمانان را آزار میداد، عمر
س دارای
سواد و به خواندن و نوشتن آشنایی داشت.
او در سال ششم بعثت مسلمان شد در حالی که هنگام مبعوث
شدن رسول خدا ج عمر س سی سال داشت، و پس از آنکه به
دین اسلام گروید به همان سان که قبل از اسلامش مسلمانان را آزار میداد کفار را
نیز آزار داد و نسبت به آنان تند بود.
آری، با اسلام عمر س خداوند دعای پیامبرش
ج را
قبول نمود که فرمود: خداوندا، اسلام را به واسطۀ محبوبترین این دو مرد (ابی جهل
پسر هشام یا عمر بن خطاب) به تو عزت بفرما.
او در زمان صحبت و همنشینی با پیامبر
ج
مسلمانی متوکل به خدا و مطیع پیامبرش ج بود، بر علیه دشمنان اسلام
تند بود و در کارهای حق نیرومند، و به آنچه که خداوند نازل مینمود عمل میکرد.
عمر س در تمام جنگها همراه پیامبر
ج شرکت
داشت، و پیامبر ج همواره چنان او را تمجید مینمود که بر بلندی
مقام و منزلتش در نزد آن حضرت ج دلالت داشت. آری، پیامبر ج در وصف او فرمود: خداوند حق را بر
زبان و قلب عمر قرار داده است، و به واسطهی او حق را از باطل جدا نمود.
عمر س دور اندیش و خردمندی بزرگ
بود و در سه مورد خداوند مطابق رأی او آیه نازل کرده است، در هنگام رحلت پیامبر
ج عمر
س به شدت
محزون گشت و در اثر ناراحتی گفت: رسول خدا ج فوت نکرده بلکه او رفته با
خدایش مناجات کند و به میان مردم بر میگردد. او اعلام نمود: هر که بگوید رسول خدا
ج فوت
نموده گردنش را میزنم.
پس از رحلت پیامبر ج شدت و تندی عمر
س با
دشمنان اسلام اعم از مشرکین و منافقین زبان زد مردم بود. و در زمان حیات رسول خدا
ج هر وقت
کسی با گفتار یا کردار به آن حضرت بیاحترامی میکرد عمر
س بیدرنگ
از پیامبر ج اجازه میگرفت که گردنش را بزند.
پیامبر خدا ج مژدۀ بهشت را به عمر
س داده و
او یکی از (عشرۀ مبشره) است. برای مقام و منزلت عمر
س در نزد
خداوند همین بس است که رسول خدا ج به هنگام رحلتش از او راضی
بود.
او برای ابوبکر س وزیری راستگو و یاوری نیک بود، و به واسطهی او
خداوند دلهای مردم را برای بیعت با ابوبکر س متحد نمود.
او همان صلابت و استحکام رأی را که در زمان
پیامبر ج داشت در دوران خلافت ابوبکر
س نیز
ادامه داد و با عنایت به اینکه شخص ابوبکر س خود مردی حلیم، بردبار و دارای
قلبی پر از رحمت و مهربانی بود و وقار و بخشش او سایر صفاتش را تحت تأثیر قرار
داده بود لذا [در بعضی مواقع] به رأی عمر س عمل مینمود([1]).
عمر س هنگامی خلیفه شد که (اسلام)
به شدت نیازمند مردی همچون او بود؛ و مسلمانان در دام جنگهای مهلک فارس و روم
مانده بودند و نیز مناطق تازه فتح شدۀ اسلامی نیازمند حاکمانی با تقوا و تزکیه شده
بود که همانند عمر بن خطاب س با صلابت، عفت، مهربانی و
تیز هوشی با مردم عمل نمایند. آری، عمر س خلافت را به عهده گرفت و در
این مدت برگ زرینی را در تاریخ اسلام رقم زد. او جنگهای مسلمانان با دولتهای
فارس و روم را که ابوبکر س شروع کرده بود با پیروزی
مسلمانان و تسلط آنان بر مملکتهای مصر، شام، عراق و فارس به پایان رساند، او
ارکان حکومت را با برترین شیوۀ تشریعی چنان تشکیل و تنظیم نمود که در تاریخ اسلام
بعد از رحلت پیامبر خدا ج ماندگار و مشهور شد، و کسانی
را بر شهرها حاکم نمود که صفات قدرت، مهربانی، نرمش، تندی، عدالت و تسامح را در
خود جمع نموده و حکومت عمر س در این مورد ضرب المثل شده بود.
خداوند او را رحمت کند و از او راضی شود و به جای اسلام
و مسلمین اجر و پاداش زحمتهایش را جبران فرماید.
[1]- منظور آن است در بعضی مواقع
حاکم نیازمند خشونت و تندی میباشد اما ابوبکر س به خاطر
شدت مهربانی و بردباریش نمیتوانست به خشونت و شدت متمسک شود در بعضی موارد که
نیاز به این عمل بود به رأی عمر
س عمل میکرد. (مترجم)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر