ایشان در
کتاب «فضل الإسلام»([1])
مىگوید: خداوند فرموده: ﴿ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ
مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ ٣﴾ [الأعراف: 3]. «از چيزى كه از طرف
پروردگارتان بر شما نازل شده، پيروى كنيد! و از اوليا و معبودهاى ديگر جز او،
پيروى نكنيد! اما كمتر متذكر مىشويد».
از زید بن ارقم روایت شده است که رسول خداص خطبهای خواند و بعد از حمد و ستایش خداوند فرمود: «أما
بعد ألا أیها الناس فإنّما أنا بشر یوشك أن یأتیني رسول ربّي فأجیب، وأنا تاركُ
فیکم ثقلین: أولهما: کتاب الله فیه الهدى والنور ؛ فخذوا بکتاب الله وتمسکوا به.
فحث على کتاب الله ورغب فیه، ثمَّ قال: وأهل بیتي».
و در روایتی دیگر: «کتاب الله هو حبل الله
الـمتین، مَن اتَّبَعه کان على الهدى، ومَن ترکه کان على الضلالة»([2]). «اما بعد ای مردم! لازم است
بدانید که من بشر هستم و نزدیک است که فرستاده خدایم پیشم بیاید و او را اجابت
کنم و من در میان شما دو چیز گرانقدر را به جا مىگذارم: یکی قرآن که در آن هدایت
و نور است، قرآن را بگیرید و به آن تمسک جویید (و بر قرآن پافشاری کرد و به آن
رغبت نشان داد) آنگاه گفت: و اهل بیتم، و در روایتی دیگر (کتاب خداوند که ریسمان
محکم خداوند است، هر کس از آن تبعیت کند بر هدایت است و هر کس آن را ترک کند بر
گمراهی است».
و نیز در کتاب [فضائل
القرآن:1, 22]
باب (کسی که هدایت را از غیر قرآن طلب کند) مىگوید:
خداوند U
مىفرماید: ﴿وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ
شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ٣٦﴾ [الزخرف: 36]. «و هر كس از ياد خدا روىگردان شود شيطان را به
سراغ او ميفرستيم پس همواره قرين اوست».
و در آیه دیگر مىفرماید: ﴿وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ
شَيۡءٖ﴾ [النحل: 89]. «و ما اين كتاب را بر تو نازل كرديم كه بيانگر
همه چيز، و مايه هدايت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است».
و از زید بن ارقم روایت شده که گفت: «قام
فینا رسول الله r خطیباً بماء یدعى: خماً فحمد الله وأثنى علیه وواعظ وذکّر ثمّ
قال: أما بعد: أیها الناس إنما أنا بشر مثلکم یوشك أن یأتي رسول من ربّي فأجیب
وأنا تارك فیکم الثقلین أولهما: کتاب الله فیه الهدى والنور فخذوا بکتاب الله
واستمسکوا به. فحث على کتاب الله ورغب فیه ثمّ قال: وأهل بیتي أذکر کم الله في أهل
بیتي». «رسول خدا ص در مکانی به اسم «خم» به
عنوان خطیب بلند شدند و خدا را حمد و ثنا گفتند و پند و اندرز دادند سپس فرمودند:
ای مردم! من بشری همچون شما هستم و نزدیک است که رسولی از جانب پروردگارم پیش من
بیاید و من او را اجابت کنم (بمیرم) و من در میان شما دو چیز گرانقدر به جای
مىگذارم: یکی قرآن که در آن هدایت و نور است، قرآن را بگیرید و به آن تمسک جویید
(و بر قرآن پافشاری کرد و به آن تشویق نمود) آنگاه گفت: و اهل بیتم، خدا را یادآور
مىشوم که مراقب اهل بیتم باشید».
اینچنین است که شیخ / بنا به وصیت رسول خدا به قرآن کریم تمسک میجوید و آن
را در کنار وصیتش به اهل بیت ذکر مینماید: و این بیانگر آن است که شیخ / تمسک به هدایت و روایات صحیح از اهل بیت هیچگونه
مخالفت و تضادی با قرآن کریم ندارد، بلکه آنها تنها کسانی هستند که بطور کامل
قرآن کریم را در زندگانی خود به نمایش در آوردهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر