در رساله‌ی موسوم به «شرایط و ارکان و واجبات نماز:
1/11» و در عموم رسالههایش در حین ذکر صفت صلوات ابراهیمی چنین آمده است: «اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ،
إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ». «پروردگارا!
بر محمد و آل محمد درود بفرست همانگونه که بر ابراهیم درود فرستادی به راستی تو
قابل ستایش و بزرگوار هستی».
درود از جانب خداوند ثنای او بر بنده‌اش در ملکوت اعلی است، همانگونه که
بخاری در صحیحش از ابو العالیه حکایت مىكند که گفت: درود خداوند ثنای او بر بنده‌اش
در ملکوت اعلی است.
و در رساله‌ی موسوم به «آداب رفتن به
نماز» و «صفة
الصلاة: 1/10»
چنین بیان می‌دارد: «اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ،
إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وبَارِكْ عَلَى
آل مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ». «پروردگارا! بر محمد و آل محمد درود بفرست
همانگونه که بر آل ابراهیم درود فرستادی به راستی تو ستوده و بزرگواری، و بر محمد
و بر آل محمد برکت نازل کن همچنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل کردی به
راستی تو ستوده و بزرگواری».
و همچنانکه هر مسلمانی مىداند این دعا
یکی از ارکان نماز است، و نماز مسلمان جز با آن صحیح نیست و این دیدگاه شیخ محمد
بن عبدالوهاب است. که بر آن دلیل آورده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر