توجه توجه

بعضی نوشته ها ادامه دارند برای مشاهده کامل نوشته ها به برچسب های مورد نظر یا پست قبل و بعد مراجعه کنید

۱۴۰۱ فروردین ۱, دوشنبه

افراط در تکریم و بزرگداشت افراد

 

افراط در تکریم و بزرگداشت افراد

اسلام زیاده‌روی در تعظیم و ستایش اشخاص را منع کرده و پیروان خویش را چنین آموزش می‌دهد که انسان‌ها هر اندازه والا مقام و صاحب جاه باشند از دایره‌ی بندگی خداوند متعال فراتر نمی‌روند، خداوند جل جلاله می‌فرماید:

﴿إِن كُلُّ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّآ ءَاتِي ٱلرَّحۡمَٰنِ عَبۡدٗا ٩٣ [مريم: ٩٣].

«تمام کسانی که در آسمان‌ها و زمین هستند، بنده خداوند مهربان می‌باشند».

اسلام بخاطر مکدر نشدن چشمه صاف و زلال توحید و حفظ اخلاص در کارها، از آن جلوگیری نموده است، زیرا افراط در تکریم و ستودن افراد، زمینه گرفتار شدن به آفت مرگ‌بار شرک را فراهم می‌سازد.

پیروان حضرت عیسی علیه السلام  بخاطر همین زیاده روی بود که گاهی عیسی را خدا، گاهی پسر خدا و گاهی نیز بخشی از خدا می‌دانستند، و این عین کفر است، خداوند سبحان در این راستا چنین می‌فرماید:

﴿لَقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ مَرۡيَمَۖ [المائدة: ٧٢].

«بی‌گمان کسانی کافرند که می‌گویند: خدا همان مسیح پسر مریم است».

و یا می‌فرماید: ﴿لَّقَدۡ كَفَرَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ ثَالِثُ ثَلَٰثَةٖۘ [المائدة: ٧٣].

«بی‌گمان کسانی کافرند که می‌گویند: خداوند یکی از سه خدا است».

افراط مزبور زمینه انحراف ایشان از شاهراه بندگی را فراهم ساخت که قرآن کریم جهت تصحیح این انحراف و تبیین حق برایشان می‌فرماید:

﴿يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لَا تَغۡلُواْ فِي دِينِكُمۡ وَلَا تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡحَقَّۚ [النساء: ١٧١].

«ای اهل کتاب! در دین خود غلو مکنید و درباره خدا جز حق مگویید».

پیامبر نور و رحمت  صل الله علیه و آله و سلم  جهت خشکاندن ریشه شرک و انحراف مسیحیان و جلوگیری از تکرار آن در میان مسلمانان، پیروان خویش را از افراط در تکریم و بزرگداشت شخصیت وی برحذار داشت و فرمود:

«لا تُطروني كما أطْرت النصارى ابن مَريم. إنما أنا عبدٌ. فقولوا: عبدُ الله ورسوله»[1].

«در تمجید و ستودن من زیاده‌روی مکنید چنان‌که مسیحیان در حق پسر مریم انجام دادند، من تنها بنده‌ای هستم، پس مرا بنده و فرستاده خدا بخوانید».

منشأ پیدایش بت‌پرستی

منشأ پیدایش بت‌پرستی و انحراف از مسیر توحید در میان ملل گذشته غلو و زیاده‌روی در تجلیل و محبت نیکوکاران بوده است. زیرا چنان‌چه معروف است بت‌های عبادت شده پس از فوت نیکوکاران بخاطر بزرگداشت و زنده نگه‌داشتن یاد و خاطره ‌ایشان ساخته و در مجالس نصب شده‌اند، ولی پس از انقراض آن نسل و گذشت مدت‌های مدید نسل‌های دیگری جای آنان را گرفتند و چون واقعیت مسأله را نمی‌دانستند شیطان ایشان را چنین فریب داد که نیاکان‌شان آن‌ها را پرستش می‌کردند، لذا به تدریج ایشان نیز به پرستش مجسمه‌های مزبور روی آوردند.




[1]- بخاری در کتاب الانبیاء روایت کرده است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

مقدمه‌ی مؤلف

  مقدمه‌ی مؤلف الحمد لله رب العالـمين، والصلاة والسلام على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين‏. أما بعد: از جمله درس‌هایی که در مسجد...