ویتامین (د) و رابطه آن با نماز
ویتامین (د) در زیر پوست، در کبد و کلیه‌ها تشکیل می‌شود تا فعال شده و به جذب کلسیم و فسفر از روده‌ها کمک نموده، و در استخوان‌ها رسوب نماید، این ویتامین در تراوش انسولین از لوزوالمعده و در رشد سلول‌های نخاع شوکی استخوانی و نیز در رشد سلول‌های پوست خارجی دارای نقش به‌سزایی می‌باشد، و این امر نزد پزشکان معروف است، ولیکن نظر جدید پزشکان این است که، بهترین وقت استفاده از تابش آفتاب هنگام برآمدن آفتاب و غروب آن می‌باشد، به همین علت نماز فجر در تندرستی انسان نقش به‌سزایی دارد، و افرادی که در معرض تابش آفتاب قرار نمی‌گیرند، و به صورت طولانی می‌خوابند، به نرمی استخوان دچار می‌گردند.
و امر خداوند، گرچه جنبه تعبدی و پرستش داشته باشد، ولی نباید از جنبه‌های بهداشتی و سلامتی آن غفلت نماییم و این معنی و مفهوم بهداشتی که ما اکنون درصدد آن هستیم از آیه زیر استنباط می‌گردد :
‚و تری الشمس اذا طَلَعَت تَزورَعن کَهْفِهِم ذاتَ الیمینِ وَ اِذا غَرَبَتْ تُقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِمالِ وَ هُمْ فی فَجوَهٍ مِنْهُ ذلکَ مِنْ آیتِ اللهِƒ (کهف : 17)
«خورشید را می‌دیدی که به هنگام طلوع به طرف راست غارشان می‌گرائید و به هنگام غروب به طرف چپشان می‌گرائید و خودشان در محل وسیع قرار داشتند، این نشانه‌ای از نشانه‌های خداوند است».
پس هر کسی قبل از طلوع و قبل از غروب بیدار باشد از اشعه ماوراء بنفش آفتاب بهره‌مند می‌گردد، لازم نیست که فرد مستقیماً در پرتو اشعه قرار گیرد، بلکه اشعه پخش شده در این دو وقت به پوست – در تشکیل ویتامین (د) که در جذب کلسیم استخوان‌ها و تقویت آنها، و در لوزوالمعده، و در رشد مغز استخوان و سلول‌های پوست شرکت می‌کند – فایده می‌رساند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر