این ترجمه‌ی کتابی از مجموعه کتاب‌های بزرگان اسلام است که از بین این مجموعه، کتاب حضرت عمر رضی الله عنه را انتخاب کرده‌ام، زیرا من کتاب‌های بسیاری را در سیرت بزرگان خوانده‌ام که بعضی از آن‌ها فکر و اندیشه بالایی داشته‌اند و بعضی دیگر بیان‌گیرا و بعضی اخلاص بالایی و بعضی آثار بزرگی از خود بجا گذاشته‌اند، من در بین همه این‌ها شخصی را که جامع و دارای همه این صفات باشد جز حضرت عمر رضی الله عنه نیافتم.
وقتی که سیرت فقهاء و علمای اسلام را می‌خوانیم می‌بینیم که حضرت عمر رضی الله عنه در رأس آن‌ها قرار دارد، وقتی که سیرت مبلغین اسلام را می‌خوانیم می‌بینیم که اسم حضرت عمر رضی الله عنه در رأس آن‌ها به چشم می‌خورد، ووقتی که سیرت افراد نابغه را مطالعه می‌کنیم می‌بینیم که اسم حضرت عمر رضی الله عنه در صدر آن‌ها قرار گرفته است. حضرت عمر رضی الله عنه جامع همه صفاتی است که مردان بزرگ جهان به تنهایی داشته‌اند. او رهبر و پیشوایی است برای همه نابغه‌های جهان اسلام. در مورد حضرت عمر رضی الله عنه کتاب‌های بسیاری تألیف شده است و هر قدر در مورد این بزرگ مرد اسلام سخن گفته شود یا کتاب نوشته شود قطره‌ای از دریای بی‌کران خواهد بود.
همان گونه که اندیشه در طبیعت پهناور پایان نمی‌پذیرد، همچنان تفکر در زندگانی شخصیت‌های بی‌نظیر چون عمر بن خطاب رضی الله عنه نیز با همه تکرار و تعمق هرگز نه فرسوده می‌گردد، و نه پایان می‌گیرد.
مردانی که تاثیرات عمیقی در مجاری حوادث داشته‌اند، مردانی به یاد ماندنی در تاریخ بشریت هستند که تاریخ به آن‌ها افتخار می‌کند، حضرت عمر رضی الله عنه یکی از این مردان بزرگ تاریخ است که مفهوم آیه استخلاف در زمان ایشان تحقق پیدا کرد و در زمان خلافت ایشان دو ابر قدرت زورگو برای همیشه در زباله‌دان تاریخ مدفون شدند.
به همین خاطر است که دانشمندان و نویسندگان پیرامون تاریخ حضرت عمر رضی الله عنه نسبت به تاریخ خلفای دیگر کتاب‌های بیشتری نوشته‌اند، زیرا حضرت عمر رضی الله عنه نسبت به اکثر اهل زمان خویش عالم‌تر و افق نظر وسیعتری داشت، و در زمان خویش یک مجتهد درجه اول به شمار می‌رفت و هر موضوعی که در جامعه‌ی اسلامی رخ می‌داد در آن نظر می‌داد و مردم هم به رأی او اطمینان کامل داشتند، زیرا در هیچ موردی مصلحت شخصی را مدنظر قرار نمی‌داد و فقط بخاطر رضای خدا و خیر و صلاح مسلمین عمل می‌کرد. با وجود آنکه حکمروای امپراطور بزرگ جهان آن روز بود مانند یک فقیر زندگی می‌کرد و هیچ گونه رغبتی به دنیا و رفاه و آسایش دنیوی نداشت و یک زاهد به تمام معنی بود، و این زهد و بی‌رغبتی او به دنیا یکی از عواملی بود که او را در عدالت ضرب المثل و زبانزد خاص و عام ساخته بود و در اجرای عدل و انصاف همه مسلمان‌ها نزد او برابر بودند، از فرزندانش در حضور مردم قصاص می‌گیرد تا مردم بدانند در اجرای دستورات الهی بین خودش و دیگران فرقی نمی‌گذارد و به همین خاطر نام این شخصیت بزرگ در تاریخ اسلام جاویدان مانده است.
خادم الإسلام غلام حیدر فاروقی
بیرجند 18/4/80 ھ ش (مطابق با 17/4/1422 ھ ق)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر