حضرت حذیفه بن یمان رضی الله عنه می‌فرماید: بر مردم دورانی خواهد آمد که هیچکس در آن نجات نمی‌یابد، مگر کسی که دعایی مانند آدم غرق شده در آب، دعا کند.
«اللهم قد كثر الفساد في البر والبحر، وقل من يعرفك في الشدة والرخاء، ومن يدعوك وحدك في السراء والضراء، اللهم تب علينا ولا تهلكنا بما صدر منا ولا تعذبنا بما فعل السفهاء منا»([1]).
«بار الها! فساد در خشکی و دریا به اوج خود رسیده است و اندکند کسانی که تو را در سختی و خوشی بشناسند و اندکند کسانی که تنها تو را در خوشی و ناخوشی فرا خوانند. بار الها! به ما توفیق توبه عنایت کن و توبه‌ی ما را پذیرا باش و ما را به خاطر آنچه مرتکب شده‌ایم هلاک مگردان و به خاطر کارها و خطاهای نادانان، ما را عذاب مده».
«والسلام»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر