خداوند تعالی می‌فرمایند: ﴿وَلَئِن شَكَرۡتُمۡ لَأَزِيدَنَّكُمۡۖ﴾ [إبراهيم: 7] اگر سپاس نعمت‌های مرا بجای آورید، نعمت‌هایم را بر شما می‌افزایم. اگر انسان توجه داشته باشد نعمتی بزرگتر از قرآن وجود ندارد. این نعمت عظمی توسط استادانی چون صحابه کرام رضی الله عنهم به ما رسیده است. در حدیث وارد شده کسیکه از مردم سپاس گذاری نکند، سپاس خدای را بجای نیاورده است.
حقیقت اختلافات فیمابین صحابه رضی الله عنهم
بطور مقدمه باید فهمید که فطرتاً خداوند قدوس، خشم و غضب را بطور عموم در طبیعت بشر آمیخته است. هرگاه این خشم و غضب در چنگ نفس باشد انگیزه و محرک آن امیال و هواهای نفسانی باشند تردیدی نیست که چنین خشم و غضبی مذموم و مردود است و باید دانست که تزکیه و اصلاح نفس در واقع هیچ تأثیری در ریشه کن کردن اصل و اساس این صفت ندارد اما رخ و جهت آن را عوض و در مسیر مطلوب خداوند تعالی قرار می‌دهد. اینجا است که انسان یک صفت مقید را حاصل می‌نماید که آن را به بغض فی الله تعبیر می‌کنند و همین نوع بغض است که نصف ایمان را تشکیل می‌دهد. با این توضیح باید دانست که بغض فی الله دارای سلسله مراتب است که عبارتند از: افراط، تفریط و حد میانگین، افراط و تفریط مذموم و نقص محسوب شده و حکم خطا را دارند، اما اگر اراده و هدف فاعل نیک باشد ولی در مسیر کیفیت استفاده از این صفت مقداری دچار اشتباه و انحطاط گردیده و راه افراط و تفریط در پیش گرفته، عند الله مسؤل نخواهد بود. با عنایت به تمهید فوق معیار سنجش حقیقت و ماهیت اختلاف صحابه کاملاً روشن و واضح می‌گردد زیرا اساس اختلافات از همین بغض فی الله سر چشمه می‌گیرد. اما صحابه به حکم بشر بودن معصوم نبودند، لذا گاهگاهی از آن‌ها افراط یا تفریط صادر می‌شد، هر چند معفو بودند و همچنان که قبلاً ذکر گردید در اثر افراط یا تفریط اصلاً عند الله مسؤل نخواهند بود.
تأیید مذهب اهل سنت از زبان علی رضی الله عنه
علامه اجتهانی ابو طاهر سلفی به روایت حضرت جعفر صادق از پدرش حضرت باقر و او از اجدادش از علی رضی الله عنه روایت می‌کند که شخصی به علی رضی الله عنه عرض کرد: که ما در خطبه‌های شما بکثرت این دعا را می‌شنویم: اللهم اصلحنا بما اصلحت به الخلفاء الراشدين المهديين. من الخلفاء الراشدين؟ قال هم حبيباي أبوبکر و عمر رضی الله عنهما اماما الهدی وشيخا الاسلام ورجلا قريش والمقتدي بهما بعد رسول الله صل الله علیه و آله و سلم من اقتدی بهما عصم ومن اقتدی أثارهما هدی الصراط المستقيم ومن تمسك بهما فهو من حزب الله. «بار الها ما را اصلاح کن بدانچه خلفاء راشدین و هدایت یافته را بدان اصلاح کردی. این خلفای راشدین چه کسانی‌اند؟ علی رضی الله عنه در پاسخ آن‌ها فرمودند: آن‌ها دوستان من ابوبکر و عمر رضی الله عنهما اند که امام هدایت، بزرگان اسلام، نخبگان قریش، رهبر و راهنمای مردم پس از نبی اکرم صل الله علیه و آله و سلم بودند. هرکه از آنان تبعیت کرد از گمراهی مصون ماند و هرکه از آثار و خط مشی آنان پیروی کرد، به جاده مستقیم یافت و کسیکه بدان‌ها چنگ زد، از جمله حزب الله است.»
فرمان امام جعفر صادق مبنی بر منع دعوت دیگران به مذهب خویش
قال الامام عبدالله جعفر: کفّوا عن الناس ولا تدعوا اَحداً الى امرکم هذا. «حضرت جعفرصادق به یارانش چنین توصیه می‌کند: «از دعوت مردم خودداری کنید و کسی را به مذهبتان نخوانید.» توضیح: ارباب مذاهبی که اساس و مبنای مذاهبشان قرآن و حدیث است، می‌فرمایند: هرکس آزادانه مذهب و مسلکش عامل باشد و با دعوت آن‌ها به سوی مذهب خویش مزاحم آن‌ها نشوید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر