باب (65): نبايد الله را شفيع مخلوق قرار داد.
از جبير بن مطعم رضی الله عنه روايت است كه مردي بدوي، نزد رسول الله صل الله علیه و آله و سلم آمد و گفت: اي رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم ، جسمها ضعيف و لاغر شده اند، فرزندان گرسنه و چهارپايان هلاك شدند. از پروردگارت، براي ما طلب باران كن. ما خدا را شفيع تو و تو را شفيع خدا قرار ميدهيم. رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «سبحان الله، سبحان الله». چندين مرتبه تسبيح گفت، و حتي رنگ اصحابش نيز پريد. آنگاه فرمود: «ويحك! أتدري ما الله؟! إنَّ شأن الله أعظم مِن ذلك إِنَّهُ لا يُسْتَشْفَعُ بِاللَّهِ عَلَى أَحَدٍ من خلقه». (ابوداود).
«واي بر تو! آيا مي داني الله كسيت؟! شأن و منزلت الله، فراتر از اينست».
و افزود كه، خدا را شفيع هيچ يك از بندگان، قرار نميدهند([1]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ ممنوعيت اينكه كسي بگويد: ما خدا را نزد تو شفيع قرار ميدهيم.
2ـ تغيير سيماي رسول الله صل الله علیه و آله و سلم و آثار آن در سيماي اصحابش نيز، در اثر شنيدن اين سخن.
3ـ اين سخن را كه گفت: «تو را شفيع خدا قرار ميدهيم» رد نفرمود.
4ـ توضيح و تفسير «سبحان الله».
5ـ مسلمانان، بوقت خشكسالي نزد رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ميآمدند و از او درخواست دعاي طلب باران مينمودند.
[1]- نبايد خدا را واسطه بين خود و ديگران قرار داد به اين معني كه خدا سفارش او را نزد فلان مخلوق، بكند. اين كار با توحيد سازگاري ندارد.
«نستشفع بالله عليك» يعني به خدا متوسل ميشويم، كه شفاعت ما را نزد تو بكند تا براي ما دعا بكني. رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «سبحان الله» و چندين بار اينرا تكرار كرد. تا بزرگي و تقدس پروردگار را خاطر نشان سازد و هر نوع سوء ظن و نظري را كه بيانگر، نقص شأن خدا باشد، از اذهان بزدايد. شأن و منزلت الله، بالاتر از اين حرفهاست! الله كجا و مخلوق حقير و ناتوان كجا؟!.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر