باب (47): رعايت احترام نامهاي الله جل جلاله و تغيير نام، بخاطر آن([1]).
از ابو شريح روايت است كه كنية ايشان «ابو الحكم» بود.
رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «إن الله هو الحَكم وإليه الحُكم» يعني: «فقط الله حَكَم است و حَكَميت از آن اوست». ابو شريح گفت: قوم من، وقتي در چيزي اختلاف مي‌كردند، نزد من مي‌آمدند. و من اختلاف آنان را فيصله مي‌دادم و هر دو طرف راضي مي‌شدند. رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: اين كار بسيار خوبي است! و پرسيد: فرزند داري؟ گفت؟ بلي. به نامهاي: شريح و مسلم و عبدالله.
رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: بزرگترين‌شان كدام است؟ گفت: شريح است. فرمود: پس تو ابو شريح هستي. (ابو داود و ديگران)([2]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1 رعايت احترام نامها و صفتهاي الله، حتي اگر معني آنها منظور نباشد.
2ـ تغيير نام بخاطر احترام اسمها و صفات الله.
3ـ براي پسوند كنيه بهتر است نام بزرگترين فرزند انتخاب بشود.
[1]- در اين بحث، آدابي بيان شده كه لازم است، انسان موحد، آنها را در مورد اسماء و صفات الله، قلباً و زباناً رعايت بكند. تا به نامهاي خدا، كمترين اهانتي نشود و ديگران به اسماء و صفات او، توصيف نگردند.
[2]- «الحَكم» يكي از نامهاي الله مي‌باشد، و او نه فرزندي دارد و نه پدري. پس كنيه دادن به كسي با اين نام، شايسته نيست. و از نظر معني «حَكم» يعني كسيكه در بالاترين درجة قضاوت و حكميت قرار داشته باشد كه جز خدا كسي ديگر چنين نيست.
از اينرو رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، به شخصي كه كنيه‌اش، ابو الحكم بود، فرمود: «حَكم» صفتي است مختص به الله. و چون آن شخص علت نامگذاري خود را اينگونه بيان كرد كه اختلافات قومش را فيصله مي‌كرده، رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: كار خوبي انجام داده‌اي؟ و از او پرسيد: كه فرزند دارد .. و سر انجام به نامهاي يكي از فرزندانش براي او كنيه‌اي گذاشت. آيا به احكام شرعي بين آنها حكم مي‌كرد يا به رأي خودش؟ جواب اينكه به رأي خودش حكم مي‌كرد. پس مي‌طلبد كه شخص مسلمان جهت رعايت ادب با نامها و صفتهاي الله، از هم نامي با او بپرهيزند و بويژه از نامهائي همچون حكم و حاكم و غيره.
البته لازم به ذكر است كه اگر كسي كاملاً، شرع خدا را نافذ مي‌كند مي‌توان او را حاكم ناميد، زيرا خداوند، كسي را كه شريعتش را نافذ بگرداند، حاكم ناميده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر