باب (22): در مورد پاسداري رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، از مرزهاي توحيد و مسدود كردن تمامي راههاي منجر به شرك.
ارشاد باريتعالي است: ﴿لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ ١٢٨ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ ١٢٩﴾ [التوبة: 128-129]. «به يقين، رسولى از خود شما بسويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است; و اصرار بر هدايت شما دارد; و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است، اگر آنها (از حق) روى بگردانند، (نگران مباش) بگو: خداوند مرا كفايت مىكند; هيچ معبودى بحق جز او نيست; بر او توكل كردم; و او صاحب عرش بزرگ است»([1]).
از ابوهريره رضی الله عنه روايت است كه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «لا تَجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قُبُورًا وَلا تَجْعَلُوا قَبْرِي عِيدًا وَصَلُّوا عَلَيَّ فَإِنَّ صَلاتَكُمْ تَبْلُغُنِي حَيْثُ كُنْتُمْ». (ابوداود با سند حسن). «خانههايتان را قبرستان مسازيد. و قبر مرا محل جشن و تجمع قرار مدهيد و براي من، درود بفرستيد. زيرا از هر كجا درود بفرستيد به من ميرسد» ([2]).
و از علي بن الحسين رضی الله عنه روايت است كه مردي را ديد كه سعي داشت خود را به جاي خالياي نزد قبر رسول الله صل الله علیه و آله و سلم برساند و در آنجا دعا بكند. علي بن حسين او را از اين كار بازداشت و گفت: برايت حديثي را كه از پدرم شنيدهام و او از جدم شنيده است روايت ميكنم: رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرموده است: «لا تَتَّخِذُوا قَبْرِي عِيدًا وَلا بُيُوتَكُمْ قُبُورًا وَ صلّوا فإن تسليمكم يبلغني حَيْثُمَا كُنْتُمْ». (رواه في الـمختارة).
«قبر مرا محل جشن و تجمع قرار ندهيد و خانههايتان را قبرستان نسازيد. و براي من درود بفرستيد زيرا سلام (و درودهاي) شما هر كجا باشيد به من ميرسد»([3]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ تفسير آية: ﴿لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ﴾.
2ـ رسول الله صل الله علیه و آله و سلم امتش را از مرزهاي شرك كاملاً دور ساختند.
3ـ شيفتگي رسول الله صل الله علیه و آله و سلم و مهرباني و دلسوزياش نسبت به ما.
4ـ با وجودي كه ديدن قبر رسول الله صل الله علیه و آله و سلم از اعمال نيك بشمار ميرود ولي ايشان از زيارت آن بصورت ويژه، منع ساختند.
5ـ زيارت مكرر قبر را منع فرمودند.
6ـ اينكه فرمود: «خانههايتان را گورستان قرار ندهيد» به خواندن نوافل در خانهها تشويق فرمود.
7ـ اصحاب اتفاق داشتند كه نبايد، در گورستان نماز خواند.
8ـ علت اينكه فرمود: «درود وسلام شما، هر كجا باشيد به من ميرسد», اين بود كه سعي نكنيد حتماً براي اين منظور نزد قبر من حاضر بشويد.
9ـ در عالم برزخ اعمال امتش، ازجمله درود و سلام آنها، بر او عرضه ميشود.
[1]- ﴿ۡعَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ﴾. يعني اين پيامبر، خير خواه شماست و نميخواهد كه شما دچار رنج و مشقت بشويد.
﴿حَرِيصٌ عَلَيۡكُم﴾ شيفتة شما و شيفته پيروزي شماست. ويكي از مواردي كه ثابت ميكند ايشان رنج و مشقت ما را نميخواهد و شيفتة سعادت ماست، اينكه از توحيد پاسداري كرده و راه شرك را مسدود نموده است نيز بيانگر همين حرص و دلسوزي وي نسبت به ما است.
[2]- در حديث ابوهريره رضی الله عنه آمده است كه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «لاتَجْعَلُوا بيوتكم قبوراً وَلاتَجعَلوا قَبري عيداً ...» عيد بر دو نوع است: عيد از نظر مكان و عيد از نظر زمان.
در اينجا رسول الله صل الله علیه و آله و سلم امتش را از اينكه محل دفن وي را عيد بگيرند و هميشه پروانهوار آنجا حضور پيدا كنند، و همچنين از اينكه زماني را براي اين كار در آن محل تعيين بكنند و جشن بگيرند، منع ميفرمايد. زيرا اين كار بتدريج باعث تعظيم رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ميگردد؛ تعظيمي كه مختص پروردگار عالم است.
و چنين تعظيمي و چنين جشني نهايتاً به شرك با الله ميانجامد. بخاطر همين فرمود: كه شما اگر سلام و درودي براي من داشته باشيد، از هر كجا بفرستيد،. خداوند، آنرا به من خواهد رساند.
[3]- و اين حسين بن علي است، كه مردي را كه قصد داشت نزد قبر رسول الله صل الله علیه و آله و سلم بايستد و دعا بكند مانع شد و اين عمل را نكوهش كرد.
پس رسول الله صل الله علیه و آله و سلم پاسدار واقعي توحيد بود و حتي راههائي را كه احتمال ميرفت روزي وسيلهاي براي شرك ورزيدن به الله باشند نيز مسدود كرد. كه از جمله سفارشات ويژه اي در مورد قبر خويش نموده است. پس وقتي كه قبر رسول الله صل الله علیه و آله و سلم را نبايد محل تجمع و عيد قرار داد، چگونه چنين رفتاري با قبر افراد ديگر، جايز خواهد بود؟!.
ولي متأسفانه برخي از افراد امت، اين پاسداري رسول الله صل الله علیه و آله و سلم را از توحيد و اين سفارشات ويژة او را ناديده گرفتهاند. و قبرهاي بسياري از بزرگان دين را محل سجده و محل جشن و تجمع قرار دادند و بر آنها بناهاي بلند و گنبدهاي شامخ ساختند و چراغاني كردند. و از راههاي دور بقصد زيارت آنها رخت سفر بسته و با خود حيوان جهت قرباني نمودن و نذر و ... بردند.
و آنها را همچون كعبه مقدس پنداشته و طواف نمودند. و حتي از كعبه نيز مقدستر! اين قبرپرستان، قبر فلان بزرگ و فلان ولي و پيامبر را آنچنان، مخلصانه و خاشعانه طواف ميكنند كه خانة خدا را آنگونه طواف نميكنند و در مقابل الله آنگونه سر تسليم فرود نميآوردند و اين جز مقابله با الله و رسولش چيزي ديگري نيست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر