باب (58): نهي از فحش دادن و ناسزا گفتن.
از ابي بن كعب رضی الله عنه روايت است كه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «لا تَسُبُّوا الرِّيحَ فَإِذَا رَأَيْتُمْ مَا تَكْرَهُون،َ فَقُولُوا اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هَذِهِ الرِّيحِ وَخَيْرِ مَا فِيهَا وَخَيْرِ مَا أُمِرَتْ بِهِ, وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ هَذِهِ الرِّيحِ وَشَرِّ مَا فِيهَا وَشَرِّ مَا أُمِرَتْ بِهِ».(صححه الترمذي).
«باد را فحش ندهيد، اگر چيز ناگواري از آن ديديد. اين دعا را بخوانيد: «اللهم ...» بار الها ! ما خير اين باد و خير آنچه در آن هست و خير مأموريتي را كه دارد مي‌خواهيم و از شرّ اين باد و از شر آنچه در آن هست و از شر مأموريتي كه دارد، به تو پناه مي‌بريم»([1]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ نهي از فحش دادن باد.
2ـ روي آوردن به دعا و سخنان نيك، هنگام مشاهدة چيز ناگوار.
3ـ اينكه باد مأموريت دارد.
4ـ باد گاهي مأموريت به كار خير و گاهي به كار شر دارد.
[1]- ناسزاگويي به باد، همچون ناسزاگوئي به زمانه است و در واقع برمي‌گردد به كسيكه باد در اختيار و تصرف او است كه آنهم كسي جز الله جل جلاله نمي‌باشد. پس نهي، در اينجا تحريمي است و هر گونه فحش و ناسزاگوئي به باد، حرام مي‌باشد. البته اگر گفته شود: باد خيلي تند يا ويرانگر بود، فحش به حساب نمي‌آيد بلكه اينها اوصاف و حقايقي است كه باد به آنها موصوف بوده است. و از دعائي كه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، به ما، آموخت نتيجه مي‌گيريم كه باد كاملاً در تصرف خدا و به اختيار اوست و به هر سو كه بخواهد آنرا مي‌فرستد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر