باب (53): در مورد گفتن «اللَّهم اغفِر لي إن شئت» بار الها! اگر خواستي، مرا ببخش.
از ابوهريره رضی الله عنه روايت است كه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «لا يَقُول أَحَدُكُم: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي إِنْ شِئْتَ، اللَّهُمَّ ارْحَمْنِي إِنْ شِئْتَ. لِيَعْزِمْ الـمسألة فَإِنَّ اللَّهَ لا مُكْرِهَ لَهُ». (بخاري).
ولـمسلم: «وَلْيُعَظِّمِ الرَّغْبَةَ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَتَعَاظَمُهُ شَيْءٌ أَعْطَاه».
«(وقت دعا) نگوئيد: بار الها اگر خواستي، مرا ببخش و اگر خواستي بر من رحم كن. بلكه بايد دعا را جدّي گرفت. زيرا كسي نمي‌تواند خدا را مجبور به چيزي سازد و در روايت مسلم چنين آمده كه بايد در هنگام طلب و اميد از خدا چيزهاي بزرگ و زياد را درخواست كنيد. زيرا خدا هر چه ببخشد، احساس نمي‌كند كه چيز بزرگ و زيادي داده‌است»([1]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ نهي از استثنا در دعا.
2ـ بيان علت نهي.
3ـ فرمايش رسول الله صل الله علیه و آله و سلم كه فرمود: «ليعزم الـمسألة» يعني در دعا بايد، جديت و اصرار ورزيد.
4ـ همچنين فرمود: در دعا، توقع و طلب را بايد بالا، گرفت.
5ـ بيان علت توقع و طلب زياد از الله.
[1]- خواستن به شيوة فوق، بيانگر اين مطلب است كه طلب كننده، نياز چنداني ندارد و از اينرو با بي‌نيازي و تكبر و بدون اينكه خود را كوچك بكند، مي‌گويد: بار الها! اگر خودت مي‌خواهي مرا ببخش و بر من رحم بكن، و چنين درخواستي با سرشت توحيدي و آنچه كه واجب است بنده نسبت به مقام شامخ ربوبيت و عبوديت الله، بجا آورد، در تضاد مي‌باشد. انسان، بايد ابراز نياز كرده، و بداند كه چاره‌اي جز اينكه عفو و بخشش و فضل و كرم الله شامل حالش باشد، ندارد.
از اينرو رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، حتي شيوة خواستن را به ما آموزش داده‌اند. و گفته‌اند: در خواستن از الله، اصرار ورزيد، دست توقع را بالا بگيريد. و ضمناً اينرا نيز گفته است كه كسي نمي‌تواند با قلدري و احساس بي‌نيازي و با زر و زور، چيزي از خدا بگيرد. بلكه با فروتني و تواضع بايد از خداوند در خواست و طلب كرد.
اما اينكه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، در عيادت بيماران مي‌گفت: «طهور إن شاء الله» دعائي نبود كه كسي خيال كند رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، دعا را به مشيئت الله، وابسته كرده‌اند. بلكه اين جمله، خبري است يعني: اگر خدا بخواهد، باعث پاكسازي خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر