باب (52): ممنوعيت گفتن السلام علي الله([1]).
از ابن مسعود رضی الله عنه روايت است كه مي‌گويد: ما وقتي با رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، نماز مي‌خوانديم: مي‌گفتيم: «السلام على الله من عباده, السلام على فلان وفلان ...». يعني:سلام بر الله و سلام بر فلاني و فلاني آنگاه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، ما را از گفتن: السلام علي الله، منع كرد و فرمود: «فإن الله هو السلام» يعني خود او سلام است. (بخاري)([2]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ تفسير معني سلام.
2ـ سلام، نوعي دعا و عرض ادب است.
3ـ نبايد آنرا در مورد الله بكار برد.
4ـ بيان علت اين ممنوعيت.
5ـ آگاه ساختن به تحيت و سلامي كه شايستة الله نيست.
[1]- سلامتي و عافيت چيزي است كه بندگان نيازمند آن مي‌باشند و بايد آنرا از الله بخواهند. و چون خدا غني و بي‌نياز است، لازم نكرده كسي براي او سلامتي بطلبد. و اگر كسي چنين كند، در توحيدش نقص وارد مي‌گردد. خداوند مي‌فرمايد: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ أَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَٱللَّهُ هُوَ ٱلۡغَنِيُّ ٱلۡحَمِيدُ ١٥﴾ [فاطر: 15]. «اى مردم شما (همگى) نيازمند به خدائيد; تنها خداوند است كه بىنياز و شايسته هرگونه حمد و ستايش است».
[2]- ابن مسعود مي‌گويد: ما، در ابتدا مي‌گفتيم: «السلام على الله» و بدينصورت بگمان خود، عرض ادب مي‌كردند. زيرا سلام و احوالپرسي نوعي عرض ادب نسبت به يكديگر بود و آنان همين اصطلاح را در مورد الله بكار مي‌گرفتند. پس هدف آنان درست بود ولي اين كلمه از نظر معني شايستة الله نبود. و با توجه به ساير اسماء و صفات و همچنين، نظر به اينكه ايشان پروردگار همه است، استعمال چنين كلمه‌اي نسبت به الله نوعي بي‌ادبي تلقي مي‌شود. از اينرو، رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، آنها را متوجه ساخت و از گفتن آن، منع فرمود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر