باب (66): پاسداري رسول الله صل الله علیه و آله و سلم از مرزهاي توحيد و بستن راههاي شك و ترديد.
از عبد الله بن شخير روايت است كه، ميگويد: من با هيأت بني عامر بودم كه نزد رسول الله صل الله علیه و آله و سلم رفتيم و به ايشان گفتيم: شما سيد ما هستيد. رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «السيد الله تبارك وتعالى». يعني سيد خدا است. گفتيم: شما از همة ما بزرگتر و از همه سخاوتمندتري. فرمود: همين سخن يا بعضي از آن را بگوييد. مواظب باشيد كه شيطان بر شما غلبه نكند. (ابوداود با سند جيد)([1]).
و از انس رضی الله عنه روايت است كه گروهي از مردم، به رسول الله صل الله علیه و آله و سلم گفتند: يا رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، بهترين ما و فرزند بهترين ما. و سيد ما و فرزند سيد ما. رسول الله صل الله علیه و آله و سلم : «اي مردم، سخنتان را بگوئيد. ومواظب باشيد كه شيطان شما را فريب ندهد. من محمد، بندة الله و رسولش هستم. دوست ندارم كه مرا فراتر از آنچه هستم، ببريد».( نسائي با سند جيد)([2]).
خلاصه آنچه در اين باب بيان شد:
1ـ نهي از افراط و تجاوز از حد.
2ـ اگر كسي را گفتند «سيدنا» چه بگويد.
3ـ امر به مواظب بودن از فريب شيطان با آنكه جز سخن حق، نگفته بودند.
4ـ فرمايش رسول الله صل الله علیه و آله و سلم كه فرمود: «دوست ندارم كه مرا بيش از آنچه هستم، بالاتر ببريد».
[1]- رسول الله صل الله علیه و آله و سلم با آنكه سيد فرزندان آدم است، چون پاسدار راستين توحيد بود، سعي داشت كه راههاي شرك را مسدود بكند. و يكي از راههائي كه به شرك ميانجامد، همين افراط و زيادهروي در تجليل از انسانهاست، بنابراين فرمود: سيد، الله است.
علما، گفتهاند كه، مخاطب قرار دادن كسي به عنوان «السيد» با الف و لام، مكروه است. زيرا معني استغراق را ميدهد يعني كسيكه داراي تمامي امتيازات سيد باشد. چنانكه آن دسته از مسلماناني كه در مورد اولياء الله، دچار شرك ميشوند، كلمة سيد را در مورد بسياري از بزرگان به كار ميبرند.
[2]- اينكه به رسول الله صل الله علیه و آله و سلم ، گفتند: تو از ما افضل و اعظم هستي، گر چه واقعيت داشت، ولي چون رو در رو ميگفتند، رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: «مواظب باشيد كه شيطان شما را فريب ندهد». بخاطر اينكه تجليل و تمجيد رو در رو، كساني را كه به حول و قوهي الهي، اعتقاد ندارند، دچار كبر و غرور و خود پسندي ميگرداند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر