أبوهریره t از رسول الله ص روایت مىكند كه: «مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا نَفَّسَ اللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَمَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ يَسَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَاللَّهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ» [رواه مسلم]([1]). «كسىكه از برادر مؤمن خود یک سختی و دشواری را در دنیا بر طرف كند، خداوند یک دشواری و سختی در روز قیامت از او رفع مىكند، و كسىكه بر فقیر و بینوائی آسان بگیرد، خداوند در دنیا و آخرت بر او آسان خواهد گرفت، و كسىكه بدی و زشتی مسلمانی را پنهان كند، خداوند در دنیا و آخرت، بدی و زشتی او را مىپوشاند، (این زشتی و بدی برای كسانی كه دارای كارها و مناصب بزرگ هستند مىباشد، از قبیل امیران كه به فساد مشهور نیستند و ممكن است اتفاقی آن را انجام داده باشند؛ البته در صورت انجام آن كار، ولی اگر در حال انجام زشتی دیده شود، باید منع شود، و اگر توانایی بازداشتن از آن كار زشت وجود نداشت، به فرمانروا و حاكم شهر شكایت نمود)، و خداوند در كمک و یاری بنده است هنگامىكه بنده در كمک و یاری برادر مسلمانش مىباشد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر