عبدالله بن عباس ب از رسول الله ص روایت مىكند كه فرمودند: «مَنْ تَحَلَّمَ بِحُلْمٍ لَمْ يَرَهُ كُلِّفَ أَنْ يَعْقِدَ بَيْنَ شَعِيرَتَيْنِ وَلَنْ يَفْعَلَ وَمَنْ اسْتَمَعَ إِلَى حَدِيثِ قَوْمٍ وَهُمْ لَهُ كَارِهُونَ أَوْ يَفِرُّونَ مِنْهُ صُبَّ فِي أُذُنِهِ الآنُكُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمَنْ صَوَّرَ صُورَةً عُذِّبَ وَكُلِّفَ أَنْ يَنْفُخَ فِيهَا وَلَيْسَ بِنَافِخٍ». [رواه البخاري]([1]). «هركس به دروغ خوابی را بازگو كند، مكلف مىشود تا بین دو دانه جو با هم گره زند، در حالیكه نمىتواند آنرا انجام دهد، و هر كس به سخن و گفتار قومی گوش دهد كه ایشان آنرا ناپسند مىدانند، روز قیامت سرب مذاب شده در گوشش میریزند، و هر كس عكسی را نقاشی كند، مكلف مىشود تا در آن روح بدمد، در حالیكه نمىتواند آنرا انجام دهد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر