عبدالله بن مسعود t از رسول الله ص روایت مىكند كه فرمودند: «لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ قَالَ رَجُلٌ إِنَّ الرَّجُلَ يُحِبُّ أَنْ يَكُونَ ثَوْبُهُ حَسَنًا وَنَعْلُهُ حَسَنَةً قَالَ إِنَّ اللَّهَ جَمِيلٌ يُحِبُّ الْجَمَالَ الْكِبْرُ بَطَرُ الْحَقِّ وَغَمْطُ النَّاسِ» [رواه مسلم]([1]). «كسیكه در قلب او یک ذره از كبر و غرور باشد وارد بهشت نمىشود، یكى از یاران سؤال كرد: اى پیامبر فردى دوست دارد لباس او خوب و زیبا باشد، و همچنین كفش و پاپوش او زیبا و قشنگ باشد! آنحضرت فرمودند: خداوند زیبا و قشنگ است، و زیبائى و قشنگى را دوست دارد، كبر و غرور ناخشنودى و عدم رضایت از حق و تحقیر مردم و ناچیز شمردن آنها است».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر