أبو هریره t روایت مىكند كه رسول الله ص فرمودند: «أَتَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ قَالُوا اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ قِيلَ أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ قَالَ إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدْ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ» [رواه مسلم]([1]). «آیا مىدانید غیبت و پشت سر دیگران حرف زدن چیست؟ گفتند: خدا و رسول خدا داناترند. فرمود: یاد كردن برادرت به آنچه كه او دوست ندارد غیبت است. گفته شد: اگر آنچه در باره برادرم مىگویم در او باشد هم غیبت است؟ فرمود: یاد كردن برادرت به آنچه كه در او هست، غیبت است، و اگر به آنچه كه در او نیست او را یاد كنی به او بهتان زدهای».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر