با رؤیت هلال ماه رمضان، روزه فرض میشود
از ابوهریره روایت است که گفت: پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (صوموا لرؤیته و أفطروا لرؤیته، فإن غمی علیکم الشهر فعدوا ثلاثین)[1] «با دیدن آن (هلال) روزه بگیرید و با دیدن آن (هلال) افطار کنید (عید کنید) و اگر ابر مانع دیدن ماه شد سی روز (شعبان) را کامل کنید».
رؤیت هلال ماه رمضان با چه چیزی ثابت میشود
رمضان با رؤیت هلال ماه اگرچه از طرف یک نفر عادل باشد و یا با کامل کردن سی روز ماه شعبان ثابت میشود:
از ابن عمر روایت است: (تراءی الناس الهلال، فأخبرت رسول الله صل الله علیه و آله و سلم أنی رأیته، فصام و أمر الناس بصیامه)[2] «مردم برای دیدن هلال (به آسمان) نگاه میکردند، من به پیامبر صل الله علیه و آله و سلم خبر دادم که هلال ماه را دیدم، پس پیامبر صل الله علیه و آله و سلم روزه گرفت و به مردم امر کرد که روزه بگیرند» و اگر هلال ماه به واسطه ابر یا مانند آن دیده نشد، باید سی روز شعبان را کامل کرد، به دلیل حدیث ابوهریره که قبلاً بیان شد. اما فرا رسیدن ماه شوال با شهادت کمتر از دو نفر ثابت نمیشود.
از عبدالرحمن بن زید بن خطاب روایت است که: اودر روز شک خطبه خواند وگفت: همانا من با اصحاب پیامبر صل الله علیه و آله و سلم همنشین بوده و از آنها سؤال کردهام، آنان به من گفتهاند که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (صوموا لرؤیته، و أفطروا لرؤیته، و أنسکوا لها، فإن غم علیکم فأتموا ثلاثین یوما، فإن شهد شاهدان مسلمان فصوموا و أفطروا)[3] «با دیدن هلال (رمضان) روزه بگیرید و با دیدن هلال ماه (شوال) عید کنید و با دیدن آن عبادت کنید و اگر ابر مانع دیدن هلال شد، سی روز (شعبان) را کامل کنید و اگر دو شاهد مسلمان (به دیدن هلال ماه) شهادت دادند روزه بگیرید و عید کنید».
از امیر مکه حارث بن حاطب روایت است: (عهد إلینا رسول الله صل الله علیه و آله و سلم أن ننسک للرؤیة فإن لم نره و شهد شاهدا عدل نسکنا بشهادتهما)[4] «پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به ما سفارش کرد که با دیدن هلال عبادت کنیم و اگر آن را ندیدیم و دو شاهد عادل بر آن شهادت دادند با شهادت آنها عبادت کنیم».
پس از مفهوم جمله «فإن شهد شاهدان مسلمان فصوموا و أفطروا» در حدیث عبدالرحمن بن زیدو جمله «فإن لم نره و شهد شاهدا عدل نسکنا بشهادتهما» در حدیث حارث، استنباط میشود که شهادت یک نفر برای اثبات ماه مبارک رمضان و عید فطر صحیح نیست، ولی به دلیل حدیث (ابن عمر) اثبات ماه مبارک رمضان از این مفهوم خارج میشود و عید بر حکم خود باقی میماند چون دلیلی بر صحت شهادت یک نفر برای عید وجود ندارد - اه. – با أندکی تغییر از «تحفه الأحوذی» (3/374، 373).
تذکر: اگر کسی به تنهایی ماه را دید، نباید – به تنهایی – روزه بگیرد و یا عید بکند تا اینکه مردم روزه بگیرند و یا عید کنند. از ابوهریره روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود:
(الصوم یوم تصومون، و الفطر یوم تفطرون، و الأضحی یوم تضحون)[5] «روزه رمضان باید روزی باشد که همه روزه میگیرید و عید باید در روزی باشد که همه عید میکنید و عید قربان روزی است که همه قربانی میکنید».
[1]) متفق علیه : م (1081 – 19/762/2)، این لفظ مسلم است، خ (1909/119/4)، نس (133/4).
[2]) صحیح : [الإرواء 908]، فقه السنه (367/1)، ابوداود حدیث را روایت کرده است : د (2325/468/6).
[3]) صحیح : [ص. ج 3811]، أ (50/264 و 265/9)، نس (132 و 133/4) نسائی حدیث را بدون لفظ «مُسِلمان» روایت کرده است.
[4]) صحیح : [ص. د 205]، د (2321/463/6).
[5]) صحیح : [ص. ج 3869]، ت (693/101/2)، وترمذی گفته است : بعضی این حدیث را تفسیر کردهاندو گفتهاند منظور از این حدیث این است که روزه گرفتن و عید کردن باید باجماعت مسلمانان باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر