پیامبر صل الله علیه و آله و سلم روزه گرفتن در ایام زیر را مورد تشویق قرار داده است:
از ابوایوب انصاری روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (من صام رمضان ثم أتبعه ستا من شوال کان کصیام الدهر)[1] «کسی که ماه رمضان و بدنبال آن شش روز از ماه شوال را روزه بگیرد مانند اینست که یک سال کامل روزه گرفته باشد».
2 و 3- روز عرفه برای غیر حاجی و روز عاشورا و روز قبل از آن
از ابوقتاده روایت است: (سئل رسول الله صل الله علیه و آله و سلم عن صوم یوم عرفة؟ فقال: یکفر السنة الماضیة و الباقیة، و سئل عن صوم یوم عاشوراء؟ فقال یکفر السنة الماضیة)[2] «از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم درباره روزه روز عرفه سؤال شد فرمود: گناهان سال گذشته و سال جاری را از بین می‌برد و درباره روزه روز عاشورا از او سؤال شد فرمود: گناهان سال گذشته را از بین می‌برد».
از ام الفضل بنت حارث روایت است: (أن ناسا تماروا عندها یوم عرفة فی صیام رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فقال بعضهم: هو صائم، و قال بعضهم: لیس بصائم، فأرسلت إلیه بقدح لبن و هو واقف علی بعیره بعرفة فشربه)[3] «مردم روز عرفه درباره روزه بودن پیامبر صل الله علیه و آله و سلم نزد من بحث و جدل کردند. بعضی از آنها گفتند: او روزه است و بعضی دیگر گفتند روزه نیست. من ظرفی از شیر را برایش فرستادم، ایشان در حالی که روی شترش در عرفه ایستاده بود آن را نوشید».
از ابوغطفان بن طریف مری روایت است: از ابن عباس رضی الله عنه شنیدم که می‌گفت: (حین صام رسول الله صل الله علیه و آله و سلم یوم عاشوراء و أمر بصیامه، قالوا یا رسول الله إنه یوم تعظمه الیهود و النصاری فقال رسول الله صل الله علیه و آله و سلم : فإذا کان العام المقبل إن شاء الله صمنا الیوم التاسع. قال: فلم یأت العام المقبل، حتی توفی رسول الله صل الله علیه و آله و سلم )[4] «وقتی پیامبر صل الله علیه و آله و سلم روز عاشورا را روزه گرفت و به روزه گرفتن آن دستورداد، مردم گفتند ای رسول خدا عاشورا روزی است که یهود و نصاری آن را بزرگ می‌دارند. پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: سال بعد انشاء الله روز نهم را هم روزه می‌گیریم. ابن عباس گفت: قبل از آنکه روز نهم سال بعد بیاید پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فوت کرد».
4- زیاد روزه گرفتن در ماه محرم
از ابوهریره روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (أفضل الصیام بعد رمضان شهر الله المحرم، أفضل الصلاة بعد الفریضة صلاة اللیل)[5] «بهترین روزه بعد از ماه رمضان روزه ماه محرم و بهترین نماز بعد از نمازهای فرض نماز شب است».
ازعایشه روایت است: (ما رأیت رسول الله صل الله علیه و آله و سلم استکمل صیام شهر قط إلا شهر رمضان، و ما رأیته فی شهر أکثر منه صیاما فی شعبان)[6] «پیامبر صل الله علیه و آله و سلم را ندیدم که ماهی را کامل روزه بگیرد، مگر ماه رمضان و اورا ندیدم که در هیچ یک از ماهها به اندازه ماه شعبان روزه بگیرد».
6- روزهای دوشنبه و پنجشنبه
از اسامه بن زید روایت است: (إن نبی الله صل الله علیه و آله و سلم کان یصوم یوم الإثنین و الخمیس، و سئل عن ذلک فقال: إن أعمال العباد تعرض یوم الإثنین و الخمیس)[7] «پیامبر صل الله علیه و آله و سلم روز دوشنبه و پنجشنبه را روزه می‌گرفت. در این باره از او سؤال شد، فرمود: اعمال بندگان در این دو روز (پیش خدا) عرضه می‌شود».
از عبدالله بن عمرو روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به من فرمود: (صم من کل شهر ثلاثة أیام فإن الحسنة بعشر أمثالها، و ذلک مثل صیام الدهر)[8] «از هر ماه سه روز را روزه بگیر، که هر کار خوب ده برابر پاداش دارد و این کار بمنزله روزه گرفتن یک سال است».
مستحب است این سه روز، سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه باشد:
از ابوذر روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (یا أبا ذر، إذا صمت من الشهر ثلاثة أیم فصم ثلاث عشرة، و أربع عشرة، و خمس عشرة)[9] «ای ابوذر هرگاه سه روز از ماه را روزه گرفتی، روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بگیر».
از عبدالله بن عمرو روایت است که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمود: (أحب الصیام إلی الله صیام داود کان یصوم یوما و یفطر یوما)[10] «محبوب‌ترین روزه نزد خدا روزه داود است، که یک روز در میان روزه می‌گرفت».
از هنیده بن خالد از همسرش از بعضی همسران پیامبر صل الله علیه و آله و سلم روایت است: (کان رسول الله صل الله علیه و آله و سلم یصوم تسع ذی الحجة، و یوم عاشوراء و ثلاثة أیام من کل شهر، و أول اثنین من الشهر و الخمیس)[11] «پیامبر صل الله علیه و آله و سلم نه روز ذی‌الحجه و روز عاشورا و سه روز هر ماه و اولین دوشنبه و پنج شنبه ماه را روزه می‌گرفت».
[1]) صحیح : [ص. د 2125]، م (1164/822/2)، ت (756/129/2)، د (2416/86/7)، جه (1716/547/1).
[2]) صحیح : [الإرواء 95]، م (1162/818/2).
[3]) متفق علیه : خ (1988/236/4)، م (1123/791/2)، د (2424/106/7).
[4]) صحیح : [ص. د 2136]، م (1134/797/2)، د (2428/110/7).
[5]) صحیح : [ص. د 2122]، م (1163/821/2)، د (2412/82/7)، نس (206/3)، ت (436/274/1).
[6]) متفق علیه : خ (1969/213/4)، م (1156 – 175/810/2)، د (2417/99/7).
[7]) صحیح : [ص. د 2128]، د (2419/100/7).
[8]) متفق علیه : خ (1976/220/4)، م (1159/812/2)، د (2410/79/7) در روایت ابوداود جمله وسطی وجود ندارد، نس (211/4).
[9]) صحیح : [ص. ج 7817]، ت (758/130/2)، نس (222/4).
[10]) متفق علیه : خ (1131/16/3)، م (1159 – 189/816/2)، نس (214/3)، د (2431/117/7)، جه (1712/546/1).
[11]) متفق علیه : خ (1990/238/4)، م (1137/799/2)، د (2420/102/7)، نس (220/4).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر