15- میراث زن

 

15- میراث زن

اسلام زن را گرامی داشته و سهمی از میراث متناسب با شرایط وی برای او معین کرده است.

1- گاهی زن از مرد بیش‌تر ارث می‌‌برد و این در حالت‌‌هایی است که اصل مساله از ده بیش‌تر است.

مثلا در صورتی که وارثان دختر یا دو دختر همراه پدر باشند. پدرِ میت (پدربزرگ) یک‌‌ششم ارث می‌‌برد که سهم وی از سهم دختر یا دختران کم‌تر است.

2- گاهی زن ارث می‌‌برد درحالی‌‌که برخی از مردان ارث نمی‌‌برند. مثلا در صورتی که وارثان، برادران به همراه فرع مونث وارث باشند.

3- گاهی زن سهمی چون سهم مرد می‌‌برد. مثلا چون وارثان، خواهران و برادرانِ مادری باشند، به یک اندازه ارث می‌‌برند.

4- گاهی زن همچون سهم مرد یا کم‌تر از آن ارث می‌‌برند. مثلا چون وارثانِ مادر همراه پدر باشد، اگر فرزندان مذکر یا مونث همراه آن‌ها باشد، سهم هریک از مادر و پدر یک‌‌ششم می‌‌باشد. و اگر همراه آن‌ها در میان ورثه دختر باشد، سهم مادر یک‌‌ششم و سهم پدر یک‌‌ششم به همراه باقی ترکه بر مبنای عصبه بودن خواهد بود.

5- گاهی زن نصف مقداری که مرد ارث می‌‌برد در میراث سهم دارد که اغلب این حالت می‌‌باشد.

زن در پنج چیز نصف مرد حق دارد

در میراث، شهادت دادن، عقیقه، دیه و آزاد شدن (عتق)

حکمت بیش‌تر بودن سهم مرد نسبت به زن در میراث

اسلام مرد را ملزم به مسئولیت‌‌ها و وظایف مالی کرده است که زن چنان ملزم نشده است. مانند: مهریه، سکونت، نفقه همسر و فرزندان، دیه‌‌های بر مبنای عاقله؛

اما زن هیچ‌یک از این مسئولیت‌‌ها را ندارد.

و اینگونه اسلام با نسپردن این مسولیت‌‌ها به زن و مکلف کردن مرد به آن‌ها، زن را گرامی داشته و اغلب سهم زن نصف سهم مرد می‌‌باشد. نکته‌‌ی دیگر اینکه آنچه به زن داده می‌‌شود، به آن افزوده می‌‌شود اما مال مرد با تامین نفقه خود، همسر و فرزندانش کاسته می‌‌شود.

و این رعایت عدل و احسان بین مذکر و مونث است. و پروردگارت نسبت به بندگان ظالم نیست. و الله آگاه و با حکمت است.

1- الله متعال می‌‌فرماید: ﴿ٱلرِّجَالُ قَوَّٰمُونَ عَلَى ٱلنِّسَآءِ بِمَا فَضَّلَ ٱللَّهُ بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ وَبِمَآ أَنفَقُواْ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡۚ ﴾ [النساء: 34] «مردان بر زنان سرپرست و نگهبانند، به این دلیل که الله برخی از ایشان را بر برخی برتری داده و (نیز) به خاطر  آنکه از اموال‌شان خرج می‌کنند».

2- الله متعال می‌‌فرماید: ﴿۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُ بِٱلۡعَدۡلِ وَٱلۡإِحۡسَٰنِ وَإِيتَآيِٕ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَيَنۡهَىٰ عَنِ ٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡبَغۡيِۚ يَعِظُكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ٩٠﴾ [النحل: 90] «در حقیقت، الله [شما را] به عدالت و نیکوکاری و بخشش به خویشاوندان فرمان مى‌دهد و از فحشا و زشت‌کاری و سرکشی نهى مى‌کند. او شما را پند مى‌دهد؛ باشد که پند گیرید»‌‌.