تحمل شدّت سردى در راه دعوت به‌سوى خدا عزوجل
صحابه و حفر نمودن حفره در غزوهای از شدّت سرما
احمد، نسائی و طبرانی از ابوریحانه رضی الله عنه روایت نمودهاند که: وی در غزوهای با رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم بود. میگوید: ما شبی در جای بلندی جای گرفتیم و سرمای شدیدی به ما رسید، حتی مردانی را دیدم که هر یکی از آنها حفرهای را میکند، و در آن داخل شده سپرش را بر خود میانداخت. هنگامی که رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم این را دید فرمود: «کی از ما امشب حراست و نگهبانی میکند تا من برایش دعایی کنم که فضل آن را به دست آورد؟». آنگاه مردی از انصار برخاست و گفت: من ای رسول خدا. فرمود: «تو کیستی؟» گفت: فلان. فرمود: «نزدیک شو»، وی نزدیک گردید، و رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم لباس وی را گرفت و دعا را آغاز نمود. هنگامی که شنیدم، گفتم: من هم مرد (این کار) هستم. پرسید: «تو کیستی؟» گفت[1]: ابوریحانه. میافزاید: و برایم دعایی پایینتر از دوستم نمود، و بعد از آن گفت: «بر چشمی که در راه خدا حراست نموده باشد آتش حرام گردانیده شده است»[2]. الحدیث. این چنین در الاصابه (256/2) آمده. هیثمی (287/5) میگوید: رجال احمد ثقهاند. و بیهقی (149/9) نیز مانند آن را روایت کرده. و در این باب حدیث حذیفه رضی الله عنه نیز هست، که خواهد آمد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر